Τη Δευτέρα 24/1 μεταναστευτική κίνηση εγκαταστάθηκε στο παλιό κτήριο της Νομικής Σχολής Αθηνών, στη Σόλωνος, επιδιώκοντας να κεντρικοποιήσει τις διεκδικήσεις των μεταναστών για ανανέωση της άδειας παραμονής στη χώρα και νομιμοποίησή τους. Πρόκειται για έναν αγώνα που δίνεται εδώ και δύο χρόνια ήδη στην Κρήτη και αντιμετωπίζει την πλήρη αδιαφορία από τις αρμόδιες αρχές. Από σήμερα Τρίτη 25/1 ξεκίνησαν απεργία πείνας διεκδικώντας το δικαίωμα στην επιβίωση και την αξιοπρέπεια. Ήδη από τη Δευτέρα οι πολιτικές παρατάξεις που πρόσκεινται στο ΠΑΣΟΚ και στη ΝΔ (ΠΑΣΠ, ΔΑΠ) προκατέλαβαν το πολιτικό κλίμα δηλώνοντας την επερχόμενη διακοπή της εκπαιδευτικής λειτουργίας και τη διεξαγωγή λοκ-άουτ στο κτήριο του Ν.Ο.Π.Ε. πριν ακόμη αυτό ανακοινωθεί από την Κοσμητεία της σχολής, ενώ διέδιδαν μια εντελώς ανυπόστατη εικόνα της σχολής «ότι είναι εκτός ελέγχου», «ότι έχουν γίνει καταστροφές», ότι «έχουν καταληφθεί αίθουσες που διεξάγονται μαθήματα». Τη Δευτέρα διεξήχθησαν στο φοιτητικό Σύλλογο δύο Διοικητικά Συμβούλια. Το πρώτο Δ.Σ. κατέληξε σε ένα ομόφωνο κείμενο που συνυπεγράφη από όλες τις παρούσες πολιτικές δυνάμεις (το ΜΑΣ απουσίαζε από τη συνεδρίαση), δηλαδή ΔΑΠ, ΠΑΣΠ, ΑΡ.ΕΝ., Ρ.Α.Πα.Ν.-Σ.Α.Φ.Ν., και το οποίο δήλωνε την αλληλέγγυα στάση του φοιτητικού Συλλόγου στον αγώνα τον μεταναστών, αναγνώριζε ότι δεν υπάρχει κανένας λόγος (υγειονομικός ή ζήτημα κτηριακό) που να παρεμποδίζει την εκπαιδευτική λειτουργία και κατήγγειλε τις διαδόσεις για λοκ άουτ ως χτύπημα στο άσυλο και το φοιτητικό σύλλογο, αναγνώριζε ότι η παραχώρηση του παλιού κτηρίου στη μεταναστευτική κίνηση αποτελεί απόφαση του φοιτητικού συλλόγου. Μετά κάποια ώρα, χωρίς τη μεσολάβηση οποιουδήποτε γεγονότος η παράταξη της ΔΑΠ συγκαλεί νέο ΔΣ που να πραγματεύεται το ίδιο ζήτημα και το οποίο δεν κατέληξε σε πολιτική τοποθέτηση. Στη συνέχεια οι ΔΑΠ, ΠΑΣΠ συνυπέγραψαν εκτός της διαδικασίας της πολιτικής συζήτησης, κρυφά, ένα εντελώς διαφορετικό πολιτικό κείμενο από το προηγούμενο που είχαν συνυπογράψει που απαιτούσε την εκδίωξη των μεταναστών. Στο μεταξύ γιατροί που συνεργάζονται με το πανεπιστήμιο Αθηνών εξέτασαν τους μετανάστες στο χώρο που βρίσκονταν και κατέληξαν σε γνωμάτευση ότι δεν τίθεται ζήτημα κινδύνου μετάδοσης νοσημάτων.
Μετά τη διεξαγωγή των διοικητικών συμβουλίων ανακοινώθηκε επίσημα από την κοσμητεία της σχολής Ν.Ο.Π.Ε. ότι από 25/1 έως και τις 28/1 διενεργείται λοκ-άουτ ενώ ο Κοσμήτορας δηλώνει έκτοτε ότι θα διακυβεύσει ακόμη και τις εξεταστικές περιόδους των σχολών. Απ΄τη Δευτέρα ανοίγει σε κεντρικό πολιτικό επίπεδο το ζήτημα της εγκατάστασης μεταναστών στη Νομική σχολή όπου κυριαρχούν τερατώδη ψέμματα σε σχέση και με την κατάσταση που επικρατεί στα τηλεπαράθυρα αλλά και σε επίπεδο κοινοβουλίου, μια πολιτική συζήτηση που αναπαράγει ακραάια ρατσιστική ιδεολογία αλλά και ευθέως στοχοποιεί στο Άσυλο και το ίδιο το φοιτητικό κίνημα. Ακόμη προκλητικότερες είναι και οι δηλώσεις της Υπουργού Παιδείας αλλά και των εκάστοτε πολιτικών συνεπικουρητών της (Καρατζαφέρης, Ντόρα Μπακογιάννη) ότι απαιτούν άμεσα να δοθεί άδεια άρσης Ασύλου και την εισβολή της Αστυνομίας στο χώρο του πανεπιστημίου για την εκκένωση του κτηρίου. Από την αλληλουχία των πραγματικών περιστατικών γεννώνται μια σειρά πολύ σοβαρά ερωτήματα που αναδεικνύουν ότι τελικά στις πλάτες του φοιτητικού κινήματος και του πανεπιστημιακού ασύλου αλλά και του αγώνα 300 ανθρώπων παίζονται πολιτικά παιχνίδια και υποκρύπτονται στοχεύσεις:
Α)τα επιχειρήματα που προβάλλει η Πρυτανεία και οι αντιδραστικές δυνάμεις στο φοιτητικό σύλλογο περί παρακώλυσης της εκπαιδευτικής διαδικασίας στις σχολές του Ν.Ο.Π.Ε καταρρίπτονται από τη γνωμάτευση των γιατρών του πανεπιστημίου που αποκλείουν την ύπαρξη υγειονομικού κινδύνου, από το ίδιο το γεγονός ότι τα δύο κτήρια δεν επικοινωνούν μεταξύ τους όπως και το ότι το παλιό κτήριο της Σόλωνος δεν χρησιμοποιείται για ακαδημαϊκή χρήση τα τελευταία 5 χρόνια αλλά και από το γεγονός ότι τη Δευτέρα, παρά την παρουσία των μεταναστών στο διπλανό κτήριο, τα μαθήματα και των τριών σχολών διεξήχθησαν κανονικά. Επομένως ποιοι υγειονομικοί λόγοι και ποιες έκρυθμες συνθήκες είναι αυτές που επέβαλαν στην κοσμητεία μια τόσο ακραία κατασταλτική πολιτική ξεκάθαρα κίνηση;
Β) πως είναι δυνατός ένας τόσο απόλυτος συντονισμός κινήσεων των θεσμικών οργάνων του πανεπιστημίου με τις πολιτικές παρατάξεις ΔΑΠ, ΠΑΣΠ; Στην πραγματικότητα η Κοσμητεία, αλλά και οι δημόσιες δηλώσεις του Πρύτανη και των Προέδρων των Τμημάτων υιοθετούν αυτούσια την προηγούμενη πολιτική τοποθέτηση των πολιτικών δυνάμεων του ΠΑΣΟΚ, και της ΝΔ στη νεολαία και οδηγείται σε απόλυτο συντονισμό με αυτές στον εκβιασμό του φοιτητικού σώματος διαδίδοντας πάλι από κοινού την απώλεια των εξεταστικών περιόδων.
Γ)πως μπορεί να ερμηνευτεί αυτή η ακραία αντιφατική στάση των ΔΑΠ, ΠΑΣΠ στις διαδικασίες των Διοικητικών Συμβουλίων παρά ως πολιτική επιλογή που συκοφαντεί των αγώνα των μεταναστών με άλλους στόχους; Η αντίφαση αυτή στην ουσία διαπερνάται από την κοινή πολιτική λογική του να προκληθεί λοκ-άουτ και να επισείεται ο κίνδυνος χασίματος των εξεταστικών με στόχο τον εκβιασμό καταστάσεων και κυρίως την καλλιέργεια συντηρητικών αντανακλαστικών στο φοιτητικό σώμα. Μέσα από την κατασταλτική επιλογή του λοκ-άουτ (που αποτελεί αυτοτελώς πλήγμα στο άσυλο) επιδιώκουν να δημιουργήσουν την εντύπωση ότι στο άσυλο της νομικής υπάρχει έκρυθμη κατάσταση που απειλεί τους φοιτητές της σχολής, ότι διακυβεύεται η εξεταστική και τα εξάμηνα των φοιτητών. Τελικά, στοχοποιούν το άσυλο και τη λειτουργία του ως χώρου κοινωνικών αντιστάσεων και αγώνων. Θέλουν να επιρρίψουν την ευθύνη για μια επιλογή απόλυτα δική τους στις πλάτες των απεργών πείνας και του φοιτητικού κινήματος. Κατά τη γνώμη μας αυτή η συντονισμένη και λυσσαλέα επίθεση στο πανεπιστημιακό Άσυλο και η συζήτηση για την άρση του δεν γίνεται άσχετα με τηις ευρύτερες πολιτικές εξελίξεις στην εκπαίδευση αλλά κι στην ελληνική κοινωνία συνολικά. Βρισκόμαστε μπροστά στη μεγαλύτερη επίθεση στο πανεπιστήμιο και τις κατακτήσεις του από την επικίνδυνη ψήφιση του νομοσχεδίου Διαμαντοπούλου, ενός πλαισίου προτάσεων που εισάγει ασφυκτικούς όρους σπουδών και διαλύει τις ακαδημαικές ελευθερίες, διαλύει τα πτυχία και τα επαγγελματικά δικαιώματα της νεολαίας καθώς και τη δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση. Οι φοιτητικοί σύλλογοι και συνολικά η εκπαίδευση έχουν ήδη με τον αγώνα τους δεδηλωμένες τις προθέσεις απέναντι σε ένα νόμο που διαλύει το δημόσιο και δωρεάν πανεπιστήμιο και είναι έτοιμοι να απαντήσουν με άμεσες δυναμικές κινητοποιήσεις σε ενδεχόμενη κατάθεση του νόμου. Επομένως η κατασυκοφάντηση του πανεπιστημιακού Ασύλου και η συζήτηση για την άρση του καθώς και η συντηρητικοποίηση των πολιτικών συσχετισμών στους φοιτητικούς συλλόγους με τις φημολογίες για απώλεια εξεταστικών και εξαμήνων έχουν ξεκάθαρο στόχο να πετύχουν ένα εκ των προτέρων χτύπημα στο φοιτητικό κίνημα. Συκοφαντούν τη νεολαία, το φοιτητικό κίνημα και συνδικαλισμό και επιχειρούν με προσχήματα και ψέμματα να δημιουργήσουν όρους για την κατάργηση του λαϊκού κεκτημένου του Ασύλου. Επιπλέον, έχουν στόχο την πρόκληση διαδικασιών κοινωνικού αυτοματισμού και να οξύνουν αντιδραστικά αντανακλαστικά στη νεολαία και την κοινωνία, σε μια περίοδο επιπλέον που η ρατσιστική ιδεολογία προωθείται από τα νέα σχέδια της κυβέρνησης για φράχτη στον Έβρο και στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών.
Δ)Υπό αυτά τα δεδομένα, ακόμη μεγαλύτερη σημασία έχει η εμπλοκή μιας σειράς πολιτικών κομμάτων και κυβερνητικών φορέων σε αυτή τη συζήτηση, με τις ακοδεξιές αντιλήψεις των βουλευτών του ΛΑΟΣ να πρωτοστατούν στην κουβέντα, αλλά ακόμη και την ίδια την εμπλοκή της αστυνομίας. Είναι σαφές, ότι ένα ζήτημα που αποδεδειγμένα σε τίποτε δεν επηρεάζει την καθημερινότητα των ίδιων των φοιτητών στη σχολή τους μετατράπηκε από κόμματα και καλοθελητές σε πολιτικό διακύβευμα κεντρικοπολιτικής σημασίας για την ¨αναγκαιότητα επιτέλους εφαρμογής του νόμου Γιαννάκου για το Άσυλο, ή ακόμη και την πλήρη κατάργησή του”. Πρέπει να γίνει σαφές ότι οι μόνοι υπεύθυνοι για την περιφρούρηση του πανεπιστημιακού ασύλου, αλλά και για τους ίδιους τους όρους σπουδών στο πανεπιστήμιο είναι αποκλειστικά οι φοιτητικοί σύλλογοι, οι οποίοι ποτέ και δε ζήτησαν τη ¨συνδρομή” καλοθελητών Βουλευτών, πολύ περισσότερο της ΕΛ.ΑΣ. Στη διαχείριση των ζητημάτων των σχολών μας. Αντίθετα όλη αυτή η πολιτική συζήτηση είναι εμφανώς υποκινούμενη, συκοφαντεί το άσυλο, το φοιτητικό μας σύλλογο, τους μετανάστες που αγωνίζονται, το δημόσιο πανεπιστήμιο.
Από αυτά, εμείς, διεξάγουμε συγκεκριμένα πολιτικά συμπεράσματα:
Είναι τεράστια η ευθύνη των πρυτανικών αρχών, της Κοσμητείας, των διοικήσεων των Τμημάτων! Η υιοθέτηση αυτούσιας της πολιτικής προπαγάνδας των ΔΑΠ, ΠΑΣΠ και των κομμάτων τους δημόσια, η επιλογή του λοκ-άουτ, η ανενδοίαστη επικοινωνία με την αστυνομία και τον Υπουργό Προστασίας του Πολίτη (!) είναι πρωτοφανείς επιλογές που πολύ περισσότερο αντιστοιχούν σε πολιτικές απόψεις που πάνε χρόνια πίσω από τις δημοκρατικές και κοινωνικές κατακτήσεις του το πανεπιστήμιο, παρά σε έναν υποτιθέμενο “΄θεσμικό” ρόλο. Επιπλέον, η μαζική εκβίαση χιλιάδων φοιτητών και η διασπορά τρομοκρατίας με ψευδή αποτύπωση της πραγματικότητας είναι καταδικαστέα (κανείς δεν μπορεί να πιστέψει πως ο Πρόεδρος της Νομικής σχολής δε γνωρίζει ότι τα δύο κτήρια δεν επικοινωνούν, παρόλ΄ αυτά ο κ. Φορτσάκης επιμένει δημόσια να επικαλείται την “παρακώληση του εκπαιδευτικού έργου από τους καταληψίες”). Δεν είναι ανεκτός ο εκβιασμός και στην ουσία η διαχείριση του προγράμματος σπουδών και των εξεταστικών των φοιτητών μόνο και μόνο για την επιβολή της πολιτικής αντίληψης του κάθε προέδρου, κοσμήτορα ή πρύτανη. Εν τέλει, κανείς από τους φορείς αυτών των θέσεων, μιλώντας στο όνομα των φοιτητών, δεν φρόντισε να ενημερωθεί, πολύ περισσότερο να λάβει υπόψιν, για τις αποφάσεις του φοιτητικού συλλόγου αλλά και για την πάγια στάση έμπρακτης στήριξης, με αγώνες και κινητοποιήσεις, στις διεκδικήσεις μεταναστών και προσφύγων. Ακόμη περρισσότερο είναι κόκκινο πανί η στάση ανοχής ή και συχνά ενεργού συμμετοχής των πρυτανικών και προεδρικών αρχών του ιδρύματος σε όλη αυτή τη συζήτηση περί άρσης ασύλου και εισβολής της αστυνομίας και απαιτούμε άμεση και ξεκαθαρη τοποθέτηση της συγκλήτου και του τμήματος Νομικής που θα κλείνει κάθε τέτοια συζήτηση και θα υπερασπίζεται το λαικό άσυλο ως κεκτημένο αγώνων της εκπαιδευτικής κοινότητας. Απαιτούμε άρση του λοκ-άουτ άμεσα και επαναλειτουργία των σχολών του ΝΟΠΕ, αφού ήδη παρακωλύεται η λειτουργία των φοιτητικών συλλόγων σε μια περίοδο γενικών συνελεύσεων και κινητοποιήσεων ενάντια στα σχέδια Διαμαντοπούλου. Άλλωστε, θα έπρεπε οποιοσδήποτε παίρνει τέτοιας έμπνευσης επιλογές αλλά από την άλλη επικαλείται την “εύρυθμη και ομαλή λειτουργία του πανεπιστημίου”, ότι το μόνο που δημιουργεί προκλητικές και έκρυθμες καταστάσεις είναι η εμπλοκή των ΜΑΤ, της κυβέρνησης και των φασιστών του ΛΑΟΣ στα ζητήματα του πανεπιστημίου και στο θέμα του ασύλου, που θεσπίστηκε ακριβώς για να προστατεύει το φοιτητικό και λαικό κίνημα απέναντι σε τέτοιου είδους μηχανισμούς.
Στόχος των ΔΑΠ, ΠΑΣΠ και των κομμάτων τους είναι να στρώσουν το έδαφος για τις μεταρρυθμίσεις Διαμαντοπούλου. Μπροστά στο νομοσχέδιο έκτρωμα που διαλύει το παρόν και το μέλλον της νεολαίας, όπως διαλύουν τα δικαιώματα όλης της εργαζόμενης κοινωνίας ΠΑΣΟΚ-ΕΕ-ΔΝΤ, οι υποστηρικτές του έχουν βρεί τη μαζική και νικηφόρα απάντηση των φοιτητικών καταλήψεων, των δυναμικών διαδηλώσεων και αγώνων μας. Αδυνατώντας να νομιμοποιήσουν την πολιτική τους, προσπαθούν συντεταγμένα να συκοφαντήσουν το φοιτητικό κίνημα, το ρόλο του πανεπιστημίου ως χώρου πολιτικής ζύμωσης και ανάπτυξης αγώνων, το δημόσιο και δωρεάν πανεπιστήμιο, το άσυλο. Άραγε τι διαφορά ουσιαστικά υπάρχει στη δική τους προπαγάνδα με την εκάστοτε επίθεση Υπουργών αλλά και ακροδεξιών φωνών στο πανεπιστήμιο ως άντρου τρομοκρατών και εγκληματιών; δεν είναι μακρυά οι στιγμές που ενώ απροκάλυπτα τα ΜΑΤ στις διαδηλώσεις του προηγούμενου μήνα χτύπησαν βίαια φοιτητές του Συλλόγου Φοιτητών Νομικής στέλνοντας δεκάδες συναδέλφους μας στο νοσοκομέιο με κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις και εγκαύματα, ΔΑΠ ΠΑΣΠ και οι πολιτικοί τους βραχίονες αναπαρήγαγαν τις ίδιες τερατολογίες για “έκτροπα” στις καταλήψεις και βανδαλισμούς στη σχολή. Το χτύπημα του ασύλου και η τρομοκράτηση των φοιτητών θα στρώσει το έδαφος στην πολιτική Διαμαντοπούλου και θα διαλύσει τα δικαιώματα των φοιτητών και το εργασιακό μας μέλλον. γι΄αυτό και θα βρεθούμε απέναντί τους με τους μαζικούς αγώνες της νεολαίας για δικαιώματα.
Σε σχέση με το Άσυλο έιναι σαφές ότι επιχειρείται όχι μόνο η συκοφάντησή του αλλά και ο περιορισμός της πολιτικής του ουσίας. Το πανεπιστημιακό άσυλο, δεν αφορά μόνο μια στείρα εκπαιδευτική διαδικασία, αλλά κυρίαρχα διαφυλάσσει τους αγώνες των φοιτητών και της κοινωνίας από την παρέμβαση κατασταλτικών μηχανισμών. Είναι ο ζωτικός χώρος του λαικού κινήματος γι΄αυτό και από τη θέσπισή του δεκαετίες τώρα έχει στεγάζει τις νίκες των λαικών αγώνων, από το εκπαιδευτικό κίνημα μέχρι και τον αντιδικτατορικό αγώνα. Ο περιορισμός του ασύλου στη ακαδημαική και μόνο λειτουργία αλλά και συζητήσεις για “χαρτογράφηση” του ασύλου βάλλουν τελικά κατά της δυνατότητας ανάπτυξης διεκδικήσεων. Το άσυλο σαφώς και δεν ανήκει μόνο στους φοιτητές αλλά πάντοτε ήταν αποτυπωμένο στη συνείδηση του λαού ως κεκτημένο λαικό και κοινωνικό που στεγάζει τις δίκαιες διεκδικήσεις εργαζόμενων και νεολαίας. γι΄αυτό και οποιαδήποτε συζήτηση περί “ανεπιθύμητων κατατρεγμένων” στο χώρο του ασύλου είναι χρόνια πίσω ακόμη και από δύσκολες εποχές, όπως για παραδειγμα το συντονισμό του αγώνα φοιτητών-εργαζόμενων τον καιρό της χούντας. Το άσυλο της Νομικής έχει στεγάσει το δίκιο πολλών πληττόμενων στρωμάτων και ας μην ξεχνάμε τον αγώνα που και εμείς οι φοιτητές δώσαμε στο πλευρό των καθαριστριών ενάντια στις απολύσεις και τη μείωση μισθών. Είναι μια πολύτιμη κατάκτηση αιματηρών αγώνων την οποία και θα υπερασπιστούμε.
Επιπλέον, ανατριχιαστική είναι η ευκολία με την οποία αναπαράγονται ακραία ρατσιστικές τοποθετήσεις στο δημοκρατικό χώρο του πανεπιστημίου. Οι αντιλήψεις περί υγειονομικών ζωνών είναι μακρυα από τις κατακτήσεις του εκπαιδευτικού κινήματος, βαθια αντιδραστικές ενώ η διαχείριση του πολιτικού λόγου τις τελευταίες ημέρες από τις καθεστωτικές πολιτικές δυνάμεις λίγο απέχει από τα φασιστικά ιδεολογήματα για “άπλυτους ξένους”, θυμίζοντάς μας ακροδεξιά παραλληρήματα. Στην εποχή των ολοένα και συχνότερων παρακρατικών και φασιστικών επιθέσεων τίποτε δεν είναι τυχαίο. Είναι μια περίοδος που η κυβέρνηση, με τις ευλογίες της ΕΕ στήνει φράγματα στον Έβρο και σχεδιάζει στρατόπεδα συγκέντρωσης “ανεπιθύμητων”. Μια περίοδος που η αντιμεταναστευτική πολιτική οξύνεται για να δημιουργεί φανταστικούς εχθρούς και να διασπά τον εργαζόμενο κόσμο από τα κοινά του συμφέροντα. Μια περίοδος που οι εκκλήσεις για “εθνική συστράτευση” αποκρύβουν μια πολιτική που βαθαίνει την εκμετάλλευση του κόσμου της εργασίας και της νεολαίας υπό την επιτήριση ΔΝΤ-ΕΕ. Μας προκαλεί έκπληξη που κομμάτι των καθηγητών προωθούν μια τόσο ρατσιστική συζήτηση τόσο πρόδηλα. Ιδίως σε μια σχολή που ο σύλλογός μας έχει δώσει μάχη και έχει κερδίσει να μην αναπαράγονται ρατσιστικές συμπεριφορές στο χώρο του πανεπιστημίου, όταν ο καθηγητής Ρούσος εκδιώχθηκε μαζικά από τη διδασκαλία λόγω της δυσμενούς αντιμετώπισης των αλλοδαπών συμφοιτητών μας.
Είναι σαφές ότι όλες οι πολιτικές δυνάμεις πρέπει να έχουν ξεκάθαρη θέση. Η εγκατάσταση των μεταναστών στους χώρους της σχολής είναι μια κίνηση που επιδιώκει να δώσει έκφραση σε ανθρώπους που τα τελευταία χρόνια ήταν “αόρατοι” και αντιμετωπίζουν ζήτημα πια επιβίωσης. Ακόμη περισσότερο η επιλογή του μέσου πάλης της εξαντλητικής απεργίας πείνας δέιχνει ότι δεν πρόκειται για έναν ακόνη “ακτιβισμό” αλλά για μια υπόθεση όλων μας. Επομένως το πρόβλημα θα έπρεπε να αναζητηθεί αλλού. Το πρόβλημα βρίσκεται στην αντιμεταναστευτική, κατασταλτική πολιτική των κυβερνήσεων που οδηγούν μαζικά μετανάστες στην εργασιακή εξαθλίωση για να είναι ακόμη πιο εκμεταλλεύσιμοι. Το πρόβλημα βρίσκεται στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους της Δύσης και στις δικτατορίες που οδηγούν μαζικά ανθρώπους και οικογένειες στη μετανάστευση. Το πρόβλημα είναι στις ανύπαρκτες στην ουσία διαδικασίες νομιμοποίησης μεταναστών που εργάζονται και ζουν σε αυτή τη χώρα ή διαδικασίες χορήγησης πολιτικού ασύλου, πολιτική που έχει πρόσφατα καταδικαστεί ακόμη και από τα κοινοτικά όργανα(!).
Η στάση από την άλλη της ΚΝΕ, ΜΑΣ μόνο καταδικαστέα μπορεί να είναι. Δεν μπορεί καμία δύναμη της αριστεράς και του κινήματος σε μια περίοδο τόσο κρίσιμη για το κίνημα και το άσυλο να απέχει από την πάλη στο σύλλογο, να σιωπά για τα τεκταινόμενα, να μη δίνει καμία μάχη απέναντι στους μηχανισμούς της αντίδρασης. Η σιωπή και η αδιαφορία, η περιχαράκωση και η αυτοαναφορά αφήνει έδαφος για να χτυπηθούν οι αγώνες της νεολαίας και του λαού.
Κατά την άποψή μας, η πολιτικές κινήσεις ακόμη και αριστερών δυνάμεων που στο σύλλογο ανέλαβαν μια τόσο βαρύνουσα πολιτική πρωτοβουλία όπως η μεταφορά 300 απεργών πείνας στο κτήριο της Νομικής, σίγουρα ενείχαν προβληματικά χαρακτηριστικά. Όταν μια δύναμη αναλαμβάνει την πολιτική ευθύνη μιας επιλογής πρέπει κατ΄ αρχάς να προσπαθεί να δημιουργούνται όροι κοινωνικοπολιτικής στήριξης, ιδιαίτερα όταν μιλάμε για την εγκατάσταση των απεργών σε μια σχολή με αντιδραστικό μπλοκ στο εσωτερικό των καθηγητών. Προϋπόθεση είναι πάντα η πολιτική πάλη, ζύμωση και ενεργοποίηση στους φοιτητές και στο σύλλογο όπως και η άσκηση πιέσεων με μαζικό και δυναμικό τρόπο στο καθηγητικό σώμα. Το να ξεκινά ένας αγώνας σε ένα έδαφος πολιτικά απροετοίμαστο και εν πολλοίς εχθρικό είναι πολιτικά ανεύθυνη εκτίμηση και υποτιμά το σύνολο εκείνων των μηχανισμών του κράτους αλλά και των συντηρητικών δυνάμεων που ενεργοποιήθηκαν απέναντι στην πάλη των μεταναστών. Πολύ περισσότερο, όταν παίρνεις μια πρωτοβουλία οφείλεις να την περιφρουρείς. Αναγκαίος όρος για την ανάπτυξη οποιουδήποτε αγώνα στις σχολές είναι η ύπαρξη και διασφάλιση του ασύλου και πρέπει να γίνει αντιληπτό πως δεν μπορεί να υποτιμάται η τωρινή επίθεση στο άσυλο. Δεν μπορεί οι πολιτικές επιλογές να έχουν πρόσκαιρα και τυχοδιωκτικά χαρακτηρισικά , χωρίς να εκτιμάς ή περισσότερο να προσπαθείς να οικοδομήσεις ευμενείς όρους διεξαγωγής ενός αγώνα. Απαιτείται η συστράτευση όλων των δυνάμεων αλλά κυρίαρχα του φοιτητικού συλλόγου πρώτα απ΄όλα για την περιφρούρησή του και τη διαφύλαξη αυτού του κεκτημένου.
Παρολ΄αυτά τίποτα δεν αναιρεί το γεγονός ότι είμαστε μπροστά σε μια προσχηματική συζήτηση από πλευράς κυβέρνησης, καθεστωτικών δυνάμεων και μερίδας των καθηγητών, που στήνει ευρύτερα πολιτικά παιχνίδια στις πλάτες του συλλόγου και του φοιτητικού κινήματος. Αυτή η πρωτοφανής συκοφάντηση του ασύλου, αλλά και η ένταση της ρατσιστικής πολιτικής θα μας βρουν απέναντί τους. Η συνενοχή πρυτανικών αρχών και των ΔΑΠ-ΠΑΣΠ στο να προετοιμαστεί το έδαφος για να περάσουν τα σχέδια Διαμαντοπούλου πρέπει να απαντηθεί από τους φοιτητές μαζικά και δυναμικά. Εμείς, ως Ρ.Α.Πα.Ν.-Σ.Α.Φ.Ν. καλούμε το φοιτητικό σύλλογο σε αγώνα για να σπάσει το λοκ-αουτ, σε αγώνα για την περιφρούρηση του Ασύλου, ενάντια στις επιλογές που με ψεύτικα διλήμματα εκβιάζουν τους φοιτητές, καλλιεργούν το ρατσισμό κια δίνουν χείρα βοηθείας στη διάλυση του μέλλοντός μας.
ΚΑΝΕΝΑΣ ΕΜΠΑΙΓΜΟΣ ΤΩΝ ΦΟΙΤΗΤΩΝ
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΣΥΛΟ
ΑΜΕΣΗ ΑΡΣΗ ΤΟΥ ΛΟΚ ΑΟΥΤ
![ΡΑΠαΝ-ΣΑΦΝ[εαακ]](http://2.bp.blogspot.com/-3eqj1uMJhFw/Uub8KJRtDCI/AAAAAAAAAyI/HFO09x7FEtU/s1600/logo%2Bpanther3.jpg)
