Κείμενο απάντησης σε κείμενο της ΔΑΠ ΝΔΦΚ που κυκλοφόρησε την Τετάρτη 6/3 με τίτλο: "Απέναντι στο μηδενισμό και τη μιζέρια εμείς όντως μπορούμε"

Απέναντι στον ατομικισμό και την ηττοπάθεια…

ο σύλλογος Νομικής όντως μπορεί

[ μια απάντηση στο κείμενο της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ ]

 

Ο φοιτητικός σύλλογος Νομικής ύστερα από πρόταση στο Διοικητικό Συμβούλιο αποφάσισε τη διεξαγωγή συνέλευσης την Τετάρτη 6/3 προκειμένου όλοι οι φοιτητές της σχολής να συζητήσουμε και να πάρουμε αποφάσεις όσον αφορά: το σχέδιο Αθηνά και τη διάσπαση των ενιαίων πτυχίων, τις περικοπές συγγραμμάτων και κωδίκων, τις διαγραφές φοιτητών στα ν+2 (6) και 2ν (8) χρόνια και την πρόσφατη ψήφιση του νέου κώδικα δικηγόρων που προβλέπει ανάμεσα σε άλλα αμισθί μαθητεία. Η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ διαφώνησε με την πρόταση διεξαγωγής αυτής της συνέλευσης και αποφάσισε (αντίθετα με την απόφαση του συλλόγου) να μην συμμετάσχει σε αυτήν καθώς, όπως δηλώνει εκπρόσωπός της, δεν υπάρχει λόγος προκειμένου να πραγματοποιηθεί συνέλευση.

Πέρα από αυτό, την ημέρα της συνέλευσης η ΔΑΠ αποφάσισε μετά από πολύ καιρό, που αναλωνόταν στην διοργάνωση πάρτυ, εκδρομών και σεμιναρίων, να μοιράσει ένα πολιτικό κείμενο - καταγγελία με σαφές πολιτικό περιεχόμενο, το οποίο ανακοινώνει πανηγυρικά την έναρξη της διανομής συγγραμμάτων από τον Εύδοξο, καταγγέλλοντας με διάφορους χαρακτηρισμούς τις πολιτικές συλλογικότητες που έκαναν λόγο για την περικοπή τους.

Χαιρετίζοντας αυτή την προσπάθεια άρθρωσης πολιτικού λόγου από την «υπεύθυνη» δύναμη της σχολής και επειδή θεωρούμε το σχήμα μας μία από τις «μίζερες», «φαντασιόπληκτες» και «τρομολάγνες» συλλογικότητες με τον τρόπο που το θέτει η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ, επιθυμούμε να δώσουμε μια ξεκάθαρη απάντηση στα παρακάτω:

1)    «Μιζέρια, μαύρη προπαγάνδα»:  να θυμίσουμε εδώ τα εξής στη ΔΑΠ. Αφενός, οι δηλώσεις για περικοπή όλων των συγγραμμάτων από το εαρινό εξάμηνο είχαν γίνει από την αρχή της χρονιάς και μάλιστα δια στόματος του υπουργού της ΝΔ, κομματικού φορέα της ΔΑΠ, Γ. Στουρνάρα, ενώ αυτή ήταν και η τοποθέτηση στην αρχή αυτού του εξαμήνου μεγάλης μερίδας των καθηγητών. Αφετέρου, και πιο σημαντικό, να θυμίσουμε στη ΔΑΠ, ότι τα συγγράμματα και οι κώδικες έχουν ήδη πε­ρικοπεί και ότι κάποτε τα παίρναμε ΟΛΑ και ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΕΝΑ, όπως επίσης παίρναμε και τους κώδικες. Και ΟΧΙ δεν μας φτάνει μόνο ένα σύγγραμμα για παράδειγμα στο Ειδικό Ποινικό (όπου μοιράζεται 1 από τα 4 συγγράμματα) ΟΥΤΕ μπορούμε σε κάθε εξάμηνο να δίνουμε λεφτά για κώδικες (π.χ. Εμπορικό, Διοικητική Δικονομία). Αν αυτό είναι μιζέρια και μαύρη προπαγάνδα τότε είμαστε πλεονέκτες τι να κάνουμε, συγγνώμη που ζητάμε πολλά από τον Α. Σαμαρά…

2)    «δυσαρεστήθηκαν»: στο κείμενο αναφέρεται ότι οι πολιτικές συλλογικότητες που μιλούσαν για περικοπή στα συγγράμματα, όπως και το σχήμα μας, δυσαρεστήθηκαν επειδή τελικά ανακοινώθηκε η διανομή τους (ποιων συγγραμμάτων ακόμα δεν ξέρουμε βέβαια…). Εμείς απαντάμε ότι σε κάθε περίπτωση η διανομή των συγγραμμάτων (και εννοούμε ΟΛΩΝ των συγγραμμάτων) θα είναι μια νίκη των φοιτητικών συλλόγων μέσα από τις συλλογικές τους διαδικασίες, μια νίκη για την οποία εμείς θα είμαστε ευχαριστημένοι στο βαθμό που ως σχήμα προωθούμε τις συλλογικές διαδικασίες ως το μόνο μέσο υπεράσπισης των φοιτητικών συμφερόντων και του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα του πανεπιστημίου. Η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ που δεν προωθεί τίποτα από αυτά και δεν έχει πει κουβέντα για την περικοπή των συγγραμμάτων όλη την χρονιά μπορεί να εξακολουθήσει να είναι όσο αδιάφορη ήταν εξαρχής.

3)    «έμπαιναν στα αμφιθέατρα με ύφος χιλίων καρδιναλίων, ως πάνσοφοι διδάσκαλοι»: παρακάμπτοντας τους χαρακτηρισμούς, να ξεκαθαρίσουμε ότι δεν πρόκειται να απολογηθούμε σε κανέναν για το γεγονός ότι από την αρχή της χρονιάς κάνουμε ως σχήμα πολιτικές ανακοινώσεις προσπαθώντας να κινητοποιήσουμε το σύλλογο επάνω σε ζητήματα που τον αφορούν. Αυτοί που θα πρεπε να απολογηθούν είναι οι πραγματικά «ανύπαρκτοι», αυτοί δηλαδή που μια χρονιά ολόκληρη, την ίδια στιγμή που οι φοιτητές καλούνταν να βγάλουν λεφτά από την τσέπη τους για τις σπουδές τους, να διαγραφούν στα 6 χρόνια και να πάρουν ένα πτυχίο πλήρως απαξιωμένο, μοίραζαν φυλλάδια για τον Κιάμο και τον Οικονομόπουλο.

4)    «τεχνητό κλίμα φόβου»: είναι πραγματικά χυδαίο να μιλάει η ΔΑΠ για τεχνητό κλίμα φόβου και για κάποιους που προσπαθούν να το δημιουργήσουν, όταν κλίμα φόβου υπάρχει και δεν είναι τεχνητό αλλά πραγματικό. Είναι ο φόβος της διαγραφής από τη σχολή, της μη δυνατότητας ολοκλήρωσής της, της λήψης ενός πτυχίου που δεν θα σημαίνει τίποτα, της ελαστικής εργασίας και της ανεργίας. Και αυτό το κλίμα φόβου δεν το συντηρεί και δεν το αναπαράγει κανένας άλλος από την ίδια τη ΔΑΠ, ως εκφραστής της κυβερνητικής πολιτικής μέσα στα πανεπιστήμια. Μιλάει για τρομοκρατία η κομματική νεολαία της ΝΔ, που πρωτοστατεί σε μια κυβέρνηση που έχει σπείρει τον τρόμο σε μια ολόκληρη κοινωνία (δόγμα «ησυχία, τάξης, ασφάλειας»).

5)    «σύγχρονο, ευρωπαϊκό, δημόσιο, ελληνικό πανεπιστήμιο»: Εδώ βλέπουμε σε 4 λέξεις τη συμπύκνωση της αντίληψης της ΔΑΠ και της ΟΝΝΕΔ (νεολαία της ΝΔ) για το πανεπιστήμιο (ας μας προβληματίσει ότι λείπει η λέξη «δωρεάν»).  Συγκεκριμένα, οι «υπερασπιστές» κατά τα άλλα των συγγραμμάτων είναι αυτοί που χρόνια τώρα, και ακόμα και τώρα, μιλάνε για αναθεώρηση του άρθρου 16, για τολμηρά βήματα ιδιωτικοποιήσεων στο χώρο της εκπαίδευσης στα πρότυπα του εξωτερικού. Δεν μας λένε βέβαια τι εννοούν με αυτό… δεν μας λένε τι συμβαίνει στα περισσότερα πανεπιστήμια του εξωτερικού όπου οι φοιτητές είναι υποχρεωμένοι να πληρώνουν δίδακτρα και να παίρνουν φοιτητικά δάνεια (άλλη μια πρόταση της ΔΑΠ) τα οποία τα αποπληρώνουν με την ένταξή τους στην αγορά εργασίας (σημ. 54% ανεργία στους νέους στην Ελλάδα).

Εμείς, λοιπόν, λέμε το εξής στους καλοθελητές της ΔΑΠ – ΝΔΦΚ:  Δεν πρόκειται να ανεχτούμε μια λογική που καλεί τον φοιτητικό σύλλογο να ζητιανέψει την μία ή την άλλη αυτονόητη παροχή, να πανηγυρίσει με το ένα σύγγραμμα του Εύδοξου και να πει και ευχαριστώ. Δεν πρόκειται να απολογηθούμε στο σύλλογο για το γεγονός ότι κάνουμε μια πολιτική παρέμβαση με στόχο την κινητοποίηση γύρω από τα ζητήματα που τον αφορούν.

Συνεχίζουμε να προτάσσουμε ως μόνη λύση στα ατομικά μας αδιέξοδα τον συλλογικό δρόμο, τον δρόμο των Γενικών Συνελεύσεων, κόντρα στον ατομικισμό, την απάθεια, τον ωχαδελφισμό και τη λογική που διαχέει η ΔΑΠ αποτρέποντας τους φοιτητές από τη συμμετοχή στις συνελεύσεις.

Στο περιθώριο τίθεται όποιος συντάσσεται με τα σχέδια της κυβέρνησης, όποιος στην παρούσα συγκυρία δεν μπορεί να απαντήσει στις ανησυχίες του φοιτητικού σώματος και καλύπτει την αδυναμία του αυτή καταγγέλλοντας όσες δυνάμεις προσπαθούν να ενεργοποιήσουν το σύλλογο σε μια κατεύθυνση διεκδίκησης όσων του ανήκουν, ακριβώς επειδή δεν έχει καμία απολύτως απάντηση να δώσει πέρα από τις πελατειακές σχέσεις, τις σημειώσεις και τη «γραμματειακή υποστήριξη».

Καλούμε τη ΔΑΠ-ΝΔΦΚ να βγάζει πιο συχνά τέτοιου τύπου ανακοινώσεις, για να φαίνεται εν τέλει ποιος είναι ανύπαρκτος και εκτός τόπου και χρόνου και ποιος δεν είναι, ποιον αφήνει η συγκυρία στο περιθώριο και ποιον όχι, ποιος μιλάει με ευχολόγια και ποιος προσπαθεί όντως να προωθήσει τα συμφέροντα των φοιτητών.

Εμείς εδώ θα είμαστε να απαντάμε με τον πολιτικό μας λόγο και τις αποφάσεις των μαζικών συλλογικών διαδικασιών…