ΓΙΑ ΤΙΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΑΛΕΞΗ ΤΣΙΠΡΑ ΣΤΟΝ ΣΚΑΙ

Όταν το δίκιο του αγώνα, βαφτίζεται «βία»…

 

Η προχθεσινή συνέντευξη του Αλέξη Τσίπρα στο ΣΚΑΙ, μάλλον ήταν φορτισμένη από το τηλεοπτικό περιβάλλον του σταθμού, ο οποίος λειτουργεί ως εκπρόσωπος της κυβέρνησης, καθώς πολλά σημεία του λόγου του ταυτίστηκαν με την κυβερνητική προπαγάνδα περί βίας μέσα στα Πανεπιστήμια. Συγκεκριμένα, ο Τσίπρας, σε ερώτηση του Παπαχελά σχετικά με τη βία εντός των Πανεπιστημίων, απάντησε πως η βία ασκείται από ομάδες αριστεριστών, οι οποίες πρέπει να απομονωθούν, καθώς λειτουργούν προβοκατόρικα. Μίλησε ακόμα για «άσυλο ιδεών», στο οποίο δε χωρούν οι προαναφερθείσες «παθογένειες».

 

Ποια είναι, όμως, η βία που καταδικάζει ο Α. Τσίπρας;

Η ερώτηση αυτή του Παπαχελά εμπνεύστηκε από τα πρόσφατα γεγονότα στο ΑΠΘ, όπου φοιτητές του Χημικού, αντιδρώντας στην αυταρχική πρακτική ενός  καθηγητή να παίρνει απουσίες, διαμαρτυρήθηκαν και, υλοποιώντας αποφάσεις του φοιτητικού τους Συλλόγου, εμπόδισαν τη χρήση απουσιολογίου. Ο κύριος Τσίπρας, απ’ ό, τι φαίνεται, καταδικάζει το δικαίωμα των φοιτητών να διεκδικούν ανθρώπινους ρυθμούς σπουδών, να καταγγέλλουν όψεις της καθηγητικής αυθαιρεσίας και να αγωνίζονται για ένα Πανεπιστήμιο δημοκρατικό, στο οποίο οι καθηγητές δε θα συμπεριφέρονται στους φοιτητές σα να είναι μαθητούδια σε τάξη Λυκείου. Το δικαίωμα αυτό των φοιτητών, που κατακτήθηκε μέσα από τα μεγαλειώδη φοιτητικά κινήματα των τελευταίων 40 χρόνων, ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ το βαφτίζει βία.

 

Ας σκεφτούμε, όμως, πώς θα ήταν η Νομική Σχολή, χωρίς αυτό που Τσίπρας, ΝΔ και ΣΚΑΙ ονομάζουν βία.

Θα ήταν μια Σχολή στην οποία θα είχε εφαρμοστεί ο Ν. Διαμαντοπούλου-Αρβανιτόπουλου και το Σχέδιο Αθηνά, μια Σχολή που θα διέγραφε τους φοιτητές στα ν+2 χρόνια, που θα έδινε πτυχία διασπασμένα σε bachelor και master, μια σχολή με μηδενικές φοιτητικές παροχές, όπου στο άσυλο ιδεών που υποστηρίζει ο Τσίπρας, η ΔΑΠ και ο Άδωνις Γεωργιάδης θα έκοβαν βόλτες τα ΜΑΤ. Όσον αφορά το άσυλο, ευτυχώς για μας, δεν είναι άσυλο ιδεών, αλλά άσυλο λαϊκών αγώνων. Είναι το προπύργιο των φοιτητικών κινημάτων, που από το ’74 έως και σήμερα κατόρθωσαν να συντρίψουν τα διαδοχικά νομοθετήματα εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης. Είναι το άσυλο που, για να περάσουμε στα καθ’ ημάς, έδωσε καταφύγιο σε φοιτητές και μετανάστες που πέρυσι, στα πλαίσια της επιχείρησης σκούπα, διώκονταν από τα ΜΑΤ.

Εν τέλει, κύριε Τσίπρα, αυτό που εσείς ονομάζετε βία, εμείς το ονομάζουμε συλλογικούς αγώνες και αντίσταση απέναντι σε μια πολιτική που ισοπεδώνει το μέλλον της γενιάς μας. Είναι το όπλο των φοιτητών απέναντι στα σχέδια του Υπουργείου για πρότυπο εσωτερικό κανονισμό, που στη σχολή μας θα εφαρμοστεί από Σεπτέμβρη και θα προβλέπει πειθαρχικά συμβούλια, διαγραφές φοιτητών, αλυσίδες μαθημάτων και υποχρεωτικές παρακολουθήσεις. Αντιστρέφοντας το ερώτημα, για σας, αυτός ο Πρότυπος Εσωτερικός Κανονισμός, δεν αποτελεί βία απέναντι σε μια γενιά καταδικασμένη στην ανεργία του 60%, στην εργασιακή ανασφάλεια, στην επιστημονική μετανάστευση, στο φόβο και την τρομοκρατία;

Οι δηλώσεις αυτές του Τσίπρα δεν εκπλήσσουν, αλλά μάλλον συμπληρώνουν τη συνολική εικόνα ενσωμάτωσης του ΣΥΡΙΖΑ στον κυρίαρχο πολιτικό λόγο της κυβέρνησης. Χαρακτηριστικό της κατεύθυνσης αυτής είναι η εκλογή του Θεοτοκά, μέλους του ΣΥΝ, στα καταδικασμένα από το φοιτητικό κίνημα Συμβούλια Ιδρύματος της Παντείου. Είναι οι προνομιακές συνομιλίες του Τσίπρα με τον Ομπάμα και η αγωνιώδης προσπάθειά του να βρει συμμάχους στο πρόσωπο των αξιωματούχων του ΔΝΤ. Είναι η καταδίκη, υπό την πίεση της κυβερνητικής προπαγάνδας, της «ανομίας των καταλήψεων», οι οποίες λειτουργούν σαν εστίες αντίστασης και σα δίκτυα κοινωνικής αλληλεγγύης.

 

Απέναντι στην ενσωμάτωση του κυρίαρχου πολιτικού λόγου, απέναντι σε λογικές συνδιαχείρισης, απέναντι στις κομματικές νεολαίες που βρίσκονται πίσω από το κίνημα, προσδοκώντας την αριστερή κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, εμείς, οι φοιτητές, θα συνεχίσουμε να μαχόμαστε για τα κεκτημένα μας. Απέναντι στην πραγματική βία των μνημονίων, των εκπαιδευτικών αναδιαρθρώσεων και του κρατικού αυταρχισμού, εμείς, πιάνοντας το νήμα των αγώνων, δεν υποκύπτουμε σε καμία απειλή, σε καμιά κυβερνητική προπαγάνδα, και προτάσσουμε το συλλογικό δρόμο των ανυποχώρητων αγώνων.

 

Ούτε σιωπής ούτε υποταγής, είμαστε η γενιά της ανατροπής!

 

 

Ρ.Α.Πα.Ν. – Σ.Α.Φ.Ν. [εαακ]