ΚΕΙΜΕΝΟ ΓΙΑ ΤΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ ΑΥΘΑΙΡΕΣΙΑΣ ΤΩΝ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΕΞΕΤΑΣΤΙΚΗΣ

　

TEACHER LEAVE US

KIDS ALONE 

Για ακόμη μία φορά στην εξεταστική που πέρασε πολλοί από μας αναρωτηθήκαμε αν υπάρχει έστω και ο στοιχειώδης σεβασμός των καθηγητών προς τους φοιτητές και αν ο πληθυντικός και το «συνάδελφε» με τα οποία μας απευθύνονται έχουν όντως κάποιο νόημα. Το γεγονός ότι στην εξεταστική κάθε ένας από μας αντιμετωπιζόταν ως ύποπτος αντιγραφής με τους επιτηρητές και τους επιβλέποντες καθηγητές να παίρνουν “δρακόντεια μέτρα”, μάλλον μας θύμισε εποχές λυκείου διαλύοντας αυταπάτες περί ισότιμης σχέσης καθηγητή- φοιτητή.

Πέρα όμως από συνήθεις πρακτικές, τις οποίες για ακόμα μία φορά είδαμε: αλλαγή αίθουσας, απαίτηση να αφήνουμε τις τσάντες μας στο διάδρομο, έλεγχος στους κώδικες η καθηγητική αυθαιρεσία όσον αφορά την επιτήρηση έβαλε φέτος πολύ ψηλά τον πήχυ. Πιο συγκεκριμένα ζητήθηκε από τους φοιτητές να μην χρησιμοποιήσουν τους διανεμηθέντες από τη σχολή(!) κώδικες, γιατί είναι σχολιασμένοι. Μάλιστα η κυρία Παπαρσενίου μην αντέχοντας άλλο την “αναξιοκρατία’” σημείωσε πάνω στο γραπτό φοιτήτριας στην εξέταση του κληρονομικού ότι χρησιμοποιεί κώδικα που περιέχει σχολιασμό-νομολογία. Σε μία περίοδο που τα δωρεάν διανεμόμενα συγγράμματα περικόπτονται και από αυτό το εξάμηνο είναι ορατός ο κίνδυνος να μην πάρουμε κανένα δωρεάν σύγγραμμα , οι καθηγητές με την “αυστηρή πλην αξιοκρατική” επιτήρησή τους μας εξωθούν στο να ξαναγοράσουμε τα βιβλία τα οποία η σχολή ήδη μας έχει διανείμει!.

Δεδομένης μάλιστα αυτής της στάσης της κυρίας Παπαρσενίου δεν θα πρέπει να προκαλεί έκπληξη το γεγονός, ότι υπέδειξε στους φοιτητές που παρακολουθούν το Ειδικό Ενοχικό να αγοράσουν τα συγγράμματά τους,γιατί από αυτό το εξάμηνο δεν θα διανεμηθεί τίποτα. Προφανώς η προτροπή αυτή δεν αποτελεί απλώς μία απαισιόδοξη οπτική πάνω στα πράγματα , αλλά και μία πολιτική θέση, η οποία ταυτίζεται με την κυβερνητική πολιτική περικοπών στο πανεπιστήμιο. Φαίνεται συνεπώς πως οι καθηγητές παρότι διακηρυκτικά αγωνιούν για την πρόοδο μας, εν τέλει όχι μόνο επιδεικνύουν σιωπηρή ανοχή απέναντι στη αναδιαρθρωτικές αλλάγές του Υπουργείου Παιδείας, αλλά επιπλέον επιτείνουν το πρόβλημα των κομμένων συγγραμμάτων με τέτοιου είδους συμπεριφορές και απαιτήσεις.

 

Οι πλήρως αυταρχικές πρακτικές επιτήρησης σε συνδυασμό με τα αδικαιολόγητα και μαζικά κοψίματα, για τα οποία άλλωστε φημίζεται η σχολή μας αναδεικνύουν μία νέα προσέγγιση της έννοιας της ακαδημαϊκής ελευθερίας από τους καθηγητές μας. Για τους καθηγητές ακαδημαϊκή ελευθερία είναι το να διαβάζουμε από πολλά εγχειρίδια για κάθε μάθημα (ειδικά όταν τίθεται υπό διαπραγμάτευση η διανομή ακόμη και των βασικών συγγραμμάτων). Για μας όμως η έννοια αυτή είναι μία δημοκρατική παρακαταθήκη των φοιτητικών αγώνων, που εξασφαλίζει ότι ο φοιτητής δεν θα είναι έρμαιο των απαιτήσεων κάθε καθηγητή και ότι δεν θα του συμπεριφέρονται σαν να βρίσκεται σε τάξη φροντιστηρίου. Συνεπώς η διεκδίκηση ανθρώπινων όρων εξέτασης δεν είναι για μας ένα συντεχνιακό αίτημα, ένα κεκαλυμμένο στην ουσία αίτημα για αντιγραφή αλλά ένα αίτημα για την προάσπιση του των δημοκρατικών στοιχείων το¬υ χαρακτήρα του πανεπιστημίου. Καμία ανοχή σε κανένα δείγμα καθηγητικής αυθαιρεσίας!