Τρίτη 2 Απριλίου 2013

ΠΡΩΤΑΠΡΙΛΙΑΤΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΡΟΛΛ ΣΤΗ ΔΑΠ-ΝΔΦΚ


Τα προβλήματα του πανεπιστημίου με μια ψύχραιμη και υπεύθυνη ματιά

 

Σχέδιο Αθηνά: Κόντρα στις δυνάμεις της μιζέριας και της οπισθοδρόμησης (βλέπε παρακμιακά τραπεζάκια) ως ΔΑΠ-ΝΔΦΚ υπερασπιζόμαστε το νέο πανεπιστήμιο της προόδου, των ευρωπαϊκών προδιαγραφών. Το σχέδιο αυτό μας αναβαθμίζει σε αυτό που πάντα μας άξιζε! Επιτέλους γινόμαστε αυτοτελής σχολή, επιτέλους τα πτυχία μας διασπώνται σε τίτλους σπουδών και τα επαγγελματικά μας δικαιώματα γίνονται θυσία στα πλαίσια της πολιτικής της ανάπτυξης. Τώρα αν κάποια ΤΕΙ στην Αμαλιάδα κλείνουν και οι φοιτητές πετιούνται στο δρόμο, οκ καθένας όπως έστρωσε θα κοιμηθεί. Ας διάβαζαν στις πανελλαδικές να τα κατάφερναν καλύτερα. Η θέση μας , ως ελίτ της επιστημονικής διανόησης δεν μας επιτρέπει να ασχολούμαστε με σχολές-ψιλικατζίδικα.

 

Διαγραφές: ν+2 , ε και? Ώρα να τελειώνουμε με τη γενιά των τεμπέληδων. Εδώ δεν είμαστε για να πίνουμε φραπέδες και να τρώμε τυρόπιτες και άλλα τέτοια σφολιατοειδή… ούτε για να παίζουμε τάβλι, τίτσου, κρυφτό, τυφλόμυγα και τσιγκολελέτα. Σοβαρότητα! Η σχολή μπορεί να ολοκληρωθεί και στα 2,5 χρόνια (άντε 2,7 ή 2,897). Το μόνο που θέλει είναι πίστη στα όνειρα σου!

Για αυτό άσε τη κλάψα και ΠΙΣΤΕΨΕ ΤΟ!

 

Συγγράμματα: Σε κανένα πανεπιστήμιο του πολιτισμένου κόσμου δεν διανέμονται δωρεάν συγγράμματα. Γιατί αν ο φοιτητής δεν κοπιάσει να πάει σε βιβλιοθήκες και φωτοτυπάδικα, δεν ζητιανέψει κώδικες από το ΔΣΑ ποτέ δεν πρόκειται να αντιληφθεί την αξία των γραμμάτων. Εξάλλου το βιβλίο είναι κάτι πλήρως απαρχαιωμένο. E-books σ' όλες τις σχολές. Τέρμα στον τεχνολογικό αναλφαβητισμό των αριστερών! Τέλος, δωρεάν συγγράμματα και σίτιση ΜΟΝΟ για τους Κύπριους φοιτητές… οι άλλοι δεν είπαν ΟΧΙ!

 

Ιδιωτικά πανεπιστήμια: Γιατί δαιμονοποιούνται τα δίδακτρα? Δεν θέλουμε πανεπιστήμια με υποδομές Σορβόννης? Δεν μας αξίζει ένα πανεπιστήμιο με κομφόρ και ανέσεις, δεν μας αξίζει ένα πανεπιστήμιο με πλήρως αναδιαρθρωμένο πρόγραμμα σπουδών, με διασπασμένα πτυχία , πιο ανταγωνιστικό ,πιο απαιτητικό και κυρίως προσαρμοσμένο στην αγορά εργασίας? Αν τώρα ένα τέτοιο πανεπιστήμιο λειτουργεί ανταγωνιστικά προς τα δημόσια ε τι να κάνουμε, ας εξελιχθούν και αυτά! Για την πρόοδο και τον εξευρωπαϊσμό, για να φωνάζουμε επιτέλους τον καθηγητή Mr. Professor!

 

Πανεπιστημιακή αστυνομία: Εδώ και χρόνια υπερασπιζόμασταν ένα πανεπιστήμιο χωρίς το άσυλο της ανομίας, χωρίς το άσυλο των βιασμών, των κλοπών και των cocktail μολότοφ . Ευτυχώς ψύχραιμες φωνές στη βουλή , όπως αυτή του Άδωνη Γεωργιάδη και του Μάκη Βορίδη βάζουν τα πράγματα στη θέση τους. Τέρμα στο πανεπιστήμιο της κόκκινης βίας. Εμπρός για ένα πανεπιστήμιο με σεκιούριτι και ηλεκτρονικό σύστημα ελέγχου φοιτητικής ταυτότητας!

 

Συνελεύσεις: Με πιο κριτήριο γίνονται συνελεύσεις? Σε τι χρησιμεύουν? Ποιον  εξυπηρετούν? Μάλλον εξυπηρετούν τους ανεγκέφαλους νοσταλγούς των κινημάτων , τις μειοψηφίες της βίας. Το 47% της σχολής, η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ δηλώνει ότι  θα κοπούν αυτά. Να πάτε να καπνίσετε αλλού! Εξάλλου τι τις θέλουμε τις συνελεύσεις όταν οι φοιτητές εκφράζονται μέσω των εκλογών και μας δίνουν το χρίσμα του υπερασπιστή των δικαιωμάτων τους. Δηλώνουμε: απαξιώνουμε να συμμετάσχουμε ξανά σε οποιαδήποτε συλλογική διαδικασία. Δεν θα υποβιβαστούμε στο επίπεδο των ανύπαρκτων αριστερών.

 

Πολιτισμός: Η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ συνεχίζει το εκπολιτιστικό της έργο, πολιτιστικό της αντιπρόταγμα: Κιάμος, Πάολα, W, DC. Για να ξεφύγουμε λίγο από την γκρίνια και την κακομοιριά τα σπάμε  συλλογικά σε hot spots της πόλης! Προτείνουμε επίσης την μετακίνηση της σχολής μακριά από το κέντρο, που είναι γεμάτο βαβούρα και πορείες στην Ιερά Οδό για να είμαστε κοντά στα αγαπημένα μας στέκια. Αυτή την Παρασκευή όλοι στο πάρτι με χημικούς και μηχανολόγους. Ρουβάς και Βίσση η απάντηση στην κρίση!

 

 

Μετά τιμής ΔΑΠ-ΝΔΦΚ

 

ΥΓ: Το καταλάβατε ή όχι, αυτό το κείμενο είναι μια προσπάθεια πολιτικού τρολλαρίσματος από την ΡΑΠαΝ – ΣΑΦΝ προς τη ΔΑΠ-ΝΔΦΚ στα πλαίσια της Πρωταπριλιάς, χωρίς να σημαίνει βέβαια ότι όλα αυτά δεν έχουν και μία δόση αλήθειας.

Από το σχήμα μας λοιπόν, καλή πρωταπριλιά και καλό μήνα με λιγότερο «μπλε» στη σχολή μας και στα μυαλά μας και περισσότερη «μιζέρια», «κινδυνολογία», «αγωνιστικότητα» και άλλα τέτοια…