Τετάρτη 8 Απριλίου 2009

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΩΡΑ ΜΗΔΕΝ! Η Ελλάδα επί της χειρουργικής κλίνης...


ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΠΕΜΠΤΗ 9/4, 18.00, ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ

Του Δεκέμβρη και της κρίσης…μύρια μέτρα έπονται!

Διατρέχουμε μια περίοδο στον απόηχο της κοινωνικής έκρηξης του Δεκέμβρη. Μετά την κρατική δολοφονία του 15χρονου μαθητή Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου που αποτέλεσε ένα κατάφωρο χτύπημα από την πλευρά των δυνάμεων καταστολής, ξεχύθηκαν στους δρόμους υιοθετώντας ριζοσπαστικές μορφές πάλης διευρυμένα στρώματα της κοινωνίας που βιώνουν καθημερινά τη συμπίεση των δικαιωμάτων τους, την εκμετάλλευση και την καταπίεση (νεολαία, εργαζόμενοι νέοι, μετανάστες, άνεργοι).

Όλα αυτά διαδραματίστηκαν στο έδαφος της οικονομικής κρίσης η οποία τροφοδότησε τη μαζική έκρηξη στο βαθμό που διευρύνεται και περνά πλέον στην πραγματική οικονομία, συμπαρασύροντας ταυτόχρονα εργασιακά κεκτημένα και δικαιώματα. Αυτό αποτυπώνεται πλέον σαφώς στις μαζικές απολύσεις (που αναμένεται στο τέλος του χρόνου να φτάσουν τους 160.000 εργαζόμενους απολυμένους), στις μειώσεις των μισθών, τις ιδιωτικοποιήσεις, τη διεύρυνση των ελαστικών μορφών εργασίας (καταφανές και κοντινό παράδειγμα η άρνηση καταβολής του μισθού στις καθαρίστριες της σχολής μας για ένα ολόκληρο μήνα, αποτέλεσμα του καθεστώτος ελαστικής εργασίας υπό το οποίο εργάζονται).

Εκ των πραγμάτων το μαζικό και δυναμικό κίνημα του Δεκέμβρη σε συνδυασμό με την προσπάθεια ξεπεράσματος της κρίσης στις πλάτες των εργαζόμενων, προκάλεσε τριγμούς στο κεντρικό πολιτικό σκηνικό και πολιτική ρευστότητας, φθορά στο κυβερνητικό κέντρο και στο πολιτικό σύστημα συνολικά. Αδυνατώντας να συνάψει συμμαχίες, πλέον, με διευρυμένα κοινωνικά στρώματα στη βάση παροχών και ικανοποίησης συμφερόντων, η κυβέρνηση προσπαθεί να οικοδομήσει συμμαχίες και κοινωνική εκπροσώπηση μέσα από ιδεολογικούς δεσμούς στη βάση επαναφοράς ιδεολογημάτων που θυμίζουν σκοτεινές εποχές όπως αυτό της αντιμετώπισης της «τρομοκρατίας» και του «εσωτερικού εχθρού», μέσα από την ενίσχυση συντηρητικών αντανακλαστικών.

Μπροστά στον τρόμο…

Τα μέσα που επιτάσσει η κυβέρνηση για την επίτευξη αυτών των στοχεύσεων είναι η ποιοτική και ποσοτική αναβάθμιση της κρατικής καταστολής ενάντια σε κάθε μορφή κοινωνικής κινητοποίησης. Αυτό συμπεριλαμβάνει την ενίσχυση τόσο της φυσικής καταστολής όσο και της ιδεολογικής της όψης.

Οι μαζικές συλλήψεις εκατοντάδων διαδηλωτών, η ασύστολη ρίψη χημικών και δακρυγόνων , οι ξυλοδαρμοί διαδηλωτών, οι δίκες μαθητών με τρομονόμο στη Λάρισα και στον Πειραιά, η αστυνομοκρατία στο κέντρο της Αθήνας, οι διαρκείς προσαγωγές και συλλήψεις ακόμα και δικηγόρων αναδεικνύουν με ανάγλυφο τρόπο την πιο σκληρή όψη της φυσικής βίας από πλευράς κατασταλτικών δυνάμεων.

Στο ιδεολογικό επίπεδο είναι σαφής η προσπάθεια εμπέδωσης κυρίαρχων ιδεολογημάτων που συναρθρώνονται στο γνωστό τρίπτυχο «ησυχία-τάξη-ασφάλεια». Είναι σαφές ότι τα ΜΜΕ ως ιδεολογικός μηχανισμός επιδίδονται στη χυδαία λασπολογία σε βάρος του κινήματος και των αγωνιστών, στην κατασυκοφάντησή τους καθώς και στη προσπάθεια να αναγάγουν τις ριζοσπαστικές μορφές πάλης σε κραταιά φαινόμενα που βάλλουν κατά της «ευνομούμενης πολιτείας» και να παράγονται στη συλλογική συνείδηση συμψηφισμοί των αγωνιστών με εγκληματίες του ποινικού δικαίου!

Επειδή ακριβώς η συγκυρία είναι τέτοια και η κυβέρνηση αδυνατώντας να επιτύχει την κοινωνική συναίνεση και να μονιμοποιήσει τις επιλογές της σε εκπαίδευση και εργασία, έχει ανάγκη να εντείνει την καταστολή και τον αυταρχισμό ως μοχλό εδραίωσης των αναδιαρθρώσεων, επαναφέρει στο προσκήνιο νόμους που υπήρχαν στην περίοδο της χούντας.

Χαρακτηριστικά τα νέα μέτρα Δένδια, Μαρκογιαννάκη είναι:

Επαναφορά του νόμου που καθιστά την περιύβριση αρχής ως αυτόφωρο ποινικό αδίκημα, η ποινικοποίηση της κουκούλας, οι κάμερες 24ωρης παρακολούθησης στους δημόσιους χώρους, η συγκρότηση νέας πάνοπλης αστυνομικής ομάδας «γρήγορης επέμβασης». Οι… καινοτόμες ιδέες που κατά καιρούς εκφράζονται για χρήση αντλιών νερού αλλά και σκύλων από τις δυνάμεις καταστολής στις πορείες αλλά και για θεσμικά μέτρα που επιτρέπουν την με συνοπτικές διαδικασίες εισβολή και έρευνα και σπίτια συμπληρώνουν το κλίμα τρομοκρατίας που διαμορφώνεται. Όλα αυτά σε συνδυασμό με την παραβίαση δημοκρατικών δικαιωμάτων που είναι καθημερινή πραγματικότητα τα τελευταία χρόνια με χαρακτηριστική την καταγραφή των διαδηλώσεων με κάμερες της τροχαίας για…αποδεικτικό υλικό απόδοσης κατηγοριών, την επιτήρηση με κάμερες παρακολούθησης ακόμη και στους χώρους εργασίας για τον έλεγχο της «αποδοτικότητας» των εργαζομένων ή στα πανεπιστήμια για τον έλεγχο της κοινωνικοπολιτικής δραστηριότητας της νεολαίας.

Όλα αυτά αποσκοπούν, μέσα από τη διασπορά του τρόμου και την εγγραφή του φόβου στα πληττόμενα στρώματα, μέσα από την καταπάτηση των δημοκρατικών δικαιωμάτων και την περιστολή των λαϊκών ελευθεριών, στην αποδυνάμωση του λαϊκού κινήματος, στην ποινικοποίηση των αγώνων, στην τρομοκράτηση και την καταστολή των κινημάτων. Το ιδεολογικό προκάλυμμα που αποκρύπτει τις παραπάνω κατευθύνσεις παρουσιάζεται από την κυβέρνηση, τα ΜΜΕ και το σύνολο των κρατικών μηχανισμών είναι «η διασφάλιση και η προστασία των πολιτών» , αποκρύβει την άρση δηλαδή στοιχειωδών λαϊκών ελευθεριών στο όνομα ενός κάποιου «δημοσίου, εθνικού συμφέροντος» που μας θυμίζει τις πιο σκληρές περιόδους της ιστορίας, ενώ σε αυτό βρίσκει αποδέκτες και συμμάχους τα πιο συντηρητικά, ακροδεξιά και φασιστικά στοιχεία του πολιτικού φάσματος.

Όταν το κίνημα μετρά νεκρούς: παρακρατικά και κρατικά χτυπήματα

Φυσικά σε περιόδους κοινωνικής πόλωσης και κινημάτων που ο λαϊκός παράγοντας εισβάλει στο προσκήνιο ως ρυθμιστής των εξελίξεων, ενεργοποιούνται και παρακρατικοί μηχανισμοί, οι οποίοι συνεπικουρούν στη νομιμοποίηση όχι απλά συντηρητικών αλλά ακραία φασιστικών ιδεολογημάτων. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η βάναυση δολοφονική επίθεση με βιτριόλι στη συνδικαλίστρια και μετανάστρια καθαρίστρια Κ.Κούνεβα που δέχτηκε το χτύπημα της εργοδοτικής τρομοκρατίας καθώς και η επίθεση στο στέκι μεταναστών με χειροβομβίδα (από τύχη δεν υπήρξαν νεκροί), οι διαρκείς επιθέσεις από Χρυσαυγίτες σε αγωνιστές και μετανάστες, η μείωση της ποινής του δολοφόνου Χρυσαυγίτη Περίανδρου, η επίθεση από Χρυσαυγίτη σε αγωνιστή φοιτητή στο Ρέθυμνο, οι δολοφονίες μεταναστών από την αστυνομία στην Πέτρου Ράλλη.

Ο κατάλογος των παρακρατικών χτυπημάτων είναι μακρύς και έχουν σαφή πολιτικό συμβολισμό: σπέρνουν το φόβο και την τρομοκρατία ενώ η στοχοποίηση των μεταναστών έχει να κάνει με το γεγονός ότι πρωτοστάτησαν στις κινητοποιήσεις του Δεκέμβρη αλλά και στους αγώνες της τωρινής συγκυρίας συνολικά.

Ένα ακόμη δολοφονικό χτύπημα, που με τόσο επιμελή και παράλληλα εξοργιστικό τρόπο αποκρύφτηκε από τα ΜΜΕ, αποτελεί η στυγνή κρατική δολοφονία της Κατερίνας Γκουλιώνη, κρατούμενης, που πάλευε για τα δικαιώματα των κρατουμένων και συγκεκριμένα ενάντια στο βασανιστήριο της κολπικής εξέτασης των κρατούμενων γυναικών. Η κολπική εξέταση, ενδεικτική της κατάστασης καταπάτησης στοιχειωδών δικαιωμάτων στις φυλακές και αυταρχικοποίησης των κατασταλτικών μηχανισμών, συνοδεύεται από χυδαία σχόλια από δεσμοφύλακες που τη διενεργούν (άσχετους με το αντικείμενο) και με τη χρήση ακατάλληλων ιατρικών οργάνων για την ανίχνευση ναρκωτικών ουσιών στον κόλπο των κρατουμένων γυναικών. Τα διαρκή βασανιστήρια, η απουσία στοιχειωδών δικαιωμάτων, η συντριβή κάθε αξιοπρέπειας στα σύγχρονα κολαστήρια ανοίγουν τα σκοτεινά υπόγεια του «κράτους δικαίου» που ευαγγελίζονται οι εκάστοτε κυβερνήσεις και γι’ αυτό το λόγο σκόπιμα αποκρύβονται από τα ΜΜΕ τέτοια γεγονότα.

Το λαϊκό Άσυλο στο στόχαστρό τους…

Στην κατεύθυνση αναίρεσης των δημοκρατικών κατακτήσεων κινείται και η όλη κουβέντα αυτήν την περίοδο γύρω από το πανεπιστημιακό Άσυλο, η στοχοποίησή του ως «χώρου υπόθαλψης εγκληματιών» από τα κόμματα εξουσίας, τα ΜΜΕ, το αντιδραστικό καθηγητικό μπλοκ. Πρόκειται για μια στοχευμένη επίθεση ενάντια στον πραγματικό ρόλο που διαδραματίζει εδώ και τόσα χρόνια από την κατοχύρωσή του ο θεσμός του ασύλου, καθώς συμβολίζει και συμπυκνώνει τις κατοχυρωμένες λαϊκές ελευθερίες και τις νίκες που έχει κερδίσει και διατηρεί το λαϊκό κίνημα, στεγάζει όλους τους κοινωνικούς και πολιτικούς αγώνες που το κίνημα έχει δώσει δεκαετίες τώρα και συνιστά ένα χώρο πολιτικής δραστηριότητας και διεκδικήσεων που οι κυβερνήσεις με κάθε τρόπο προσπαθούν να διαλύσουν. Γι’ αυτούς τους λόγους είναι σαφής η προσπάθεια περιστολής του στα πλαίσια του Νόμου-πλαίσιο, ως έναν ακαδημαικό θεσμό που προστατεύει αποκλειστικά την εκπαιδευτική διαδικασία, «την έρευνα και τη μάθηση» και όχι την συλλογική, πολιτική και συνδικαλιστική δραστηριότητα ως πολιτικό και κοινωνικό κεκτημένο. Είδαμε, άλλωστε, στη διάρκεια του Δεκέμβρη, αλλά και πιο πρόσφατα στη Νομική, τις εξοργιστικές επιθέσεις με δακρυγόνα και βολίδες κρότου-λάμψης μέσα στο Άσυλο αλλά και την εισβολή της αστυνομίας μέσα σε αυτό, που συνιστούν κατάφωρη καταπάτησή του, με αποτέλεσμα τον τραυματισμό φοιτητών. Η άρση, λοιπόν, του πανεπιστημιακού, του λαϊκού Ασύλου θα σημάνει ένα συνολικό κατασταλτικό χτύπημα στα αγωνιζόμενα στρώματα και το κίνημα.

Οι λαϊκές ελευθερίες είναι υπόθεση όλων μας!

Είναι σαφής η σύμπλευση της κυβέρνησης και του ΠΑΣΟΚ στη κατεύθυνση άρσης των λαϊκών ελευθεριών. Απόλυτος σύμμαχος και επικροτητής το ΛΑΟΣ. Είναι χρέος του καθενός και ιδίως των δυνάμεων της αριστεράς να τις υπερασπιστούν. Είναι πραγματικά απαράδεκτο το ΚΚΕ, συνεχίζοντας το δρόμο της καταγγελειολογίας απέναντι στο κίνημα που επέλεξε το Δεκέμβρη και στήριξής του κυβερνητικού κέντρου, να μιλά για τα αγωνιζόμενα στρώματα περί «προβοκατόρων» και «κοινών εγκληματιών» και να νομιμοποιεί έτσι τα επιχειρήματα της κυβέρνησης και την άρση ελευθεριών και κυρίως αυτής του ασύλου. Χαρακτηριστικό ότι μετά την ανακοίνωση των μέτρων Δένδια, το μόνο που βουλευτής του ΚΚΕ είχε να πει είναι: «εμείς τα λέγαμε…»!

Μπροστά σε όλα αυτά υπάρχουν δύο δρόμοι: ή που θα αποδεχτούμε το μέλλον που σχεδιάζεται για τους εργαζόμενους και τη νεολαία, ένα μέλλον πειθάρχησης και υποταγής, παρακολούθησης και καταστολής ή που θα απαντήσουμε με συλλογικούς και δυναμικούς αγώνες που η ίδια η ιστορία τους αναδεικνύει ως το μονόδρομο για την κατοχύρωση δικαιωμάτων και ελευθεριών, για τη συντριβή της τρομοκρατίας και για την κατάκτηση καλύτερων θέσεων μάχης για το λαϊκό παράγοντα.

ΕΙΝΑΙ ΧΡΕΟΣ ΜΑΣ ΝΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΟΥΜΕ ΤΙΣ ΛΑΪΚΕΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΕΣ!

ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΘΑ ΣΠΑΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΤΡΟΜΟ!

ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΛΤΙΚΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΠΕΜΠΤΗ 9/4, 18.00, ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ

Ρ.Α.Πα.Ν.-Σ.Α.Φ.Ν.