Τετάρτη 6 Ιουλίου 2011

ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ ή ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ ΜΕΣΟΠΡΟΘΕΣΜΟ ή ΤΑΝΚΣ

Μεσοπρόθεσμο ή τανκς! Σ΄ αυτό το δίλημμα που έθεσε πάντα πρωτοπόρος ο Πάγκαλος μπορεί να συμπυκνωθεί ολόκληρη η κυβερνητική προπαγάνδα προς τα έσω και τα έξω του ΠΑΣΟΚ ,προς τα έσω και τα έξω της Βουλής.
 Όσον αφορά στο μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής πρόκειται για μία κυβερνητική επιλογή, προωθημένη από το ΔΝΤ και την ΕΕ, η οποία αποτελεί βίαιη ισοπέδωση κεκτημένων και δικαιωμάτων για τα οποία το λαϊκό κίνημα πάλεψε και θα θεωρούσαμε ως πρότινος δεδομένα. Το μεσοπρόθεσμο έρχεται εν μία νυκτί με το πράσινο φως του ΠΑΣΟΚ να μειώσει περαιτέρω ή και να καταργήσει μισθούς και συντάξεις , να ιδιωτικοποιήσει ΔΕΚΟ παράγοντας κέρδος εις βάρος δημόσιων αγαθών, να ξεπουλήσει τη δημόσια περιουσία.
 Είναι μια πολιτική που έρχεται να συνδεθεί με τις κυβερνητικές επιλογές του τελευταίου χρόνου, να αναμετρηθεί σε βαρβαρότητα με αυτές, να διαλύσει το παρόν και το μέλλον των εργαζομένων και της νεολαίας ακόμη παραπάνω.
 Σύμμαχοι σε αυτή τη στρατηγική του ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ και το ΛΑΟΣ που αν και ψευδεπίγραφα αρνητές του μνημονίου 2 για να καρπωθούν υπέρ τους όσο το δυνατό τη ρευστότητα του πολιτικού σκηνικού, έχουν πολλάκις και ποικιλοτρόπως ως τώρα δώσει τα διαπιστευτήριά τους στο ΠΑΣΟΚ, για τη στήριξη αντιδραστικών νομοθετημάτων και την εξαθλίωση της κοινωνίας.  
 Απ' την άλλη πλευρά, το κίνημα του Συντάγματος. Ένα κίνημα που έδειξε και δείχνει πως ο λαός μπορεί να βγαίνει επιθετικά στο προσκήνιο, πως οι μάζες μπορούν να συγκρούονται με τις πολιτικές που τις πλήττουν, να αναζητούν άλλους τρόπους οργάνωσης της πάλης τους, τελικά να «δημιουργούν τον κόσμο»!
 Ένα πρωτόγνωρο κίνημα που ωστόσο υπέστη την ίδια και απαράλλακτη  καταστολή που πάνω από ένα χρόνο ασκεί αριστοτεχνικά η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, αυτή τη διττή καταστολή που στοχεύει στη φυσική και ιδεολογική εξόντωση της λαϊκής αντίδρασης.
 Τα παρακάτω ίσως να είναι αχρείαστα ή και υποτιμητικά για το βίωμα των αγωνιζόμενων στρωμάτων που βρέθηκαν χθες στο δρόμο, ωστόσο οφείλουν να αναφερθούν.
 Εχθές και προχθές μάζες λαού βρέθηκαν αντιμέτωπες με την βιαιότητα, την ακατάπαυστη ρίψη χημικών και δακρυγόνων, τον ξυλοδαρμό, την αστυνομοκρατία. Αποτέλεσμα ήταν η εκκένωση της πλατείας, η φίμωση της φωνής των μαζών που αντιδρούν, 43 προσαγωγές, 17 συλλήψεις, 99 τραυματίες σε κρατικά νοσοκομεία και εκατοντάδες άλλοι στα ιατρεία της πλατείας και του μετρό.
 Οι ίδιοι άνθρωποι που δέχονταν τη φυσική βία απλά γιατί διατράνωσαν τα δίκαια αιτήματά τους, στα δελτία των καναλιών και τις πρετεντερικές φανφάρες και την ιδεολογική καταστολή. Οι ρητορείες περί κουκουλοφόρων ξύπνησαν, όταν μόλις πριν μία βδομάδα τα κανάλια μίλαγαν για ένα κίνημα δίκαιης κοινωνικής αντίδρασης, και η προσπάθεια απονομιμοποίησης του κινήματος άγγιξε πάλι τη λάσπη και χυδαία , προβοκατόρικη κυβερνητική προπαγάνδα.
  Η 28η και η 29η Ιούνη έγιναν ένας ακόμα σταθμός στη βιαιότητα αυτής της κυβέρνησης. Άλλωστε ευτυχώς οι μνήμες της 5ης Μάη 2010, του Δεκέμβρη 2010,  της 15ης Μάη 2011, που οδήγησε τον αγωνιςτή Ι.Κ. σε ημιθανή κατάσταση στο νοσοκομείο, αλλά και της 15ης Ιούνη είναι ακόμα νωπές.
  Μέσα σάυτή τη λαίλαπα χυδαίων μεταρρυθμίσεων και βίας ,η ΠΑΣΠ , κυβερνητική παράταξη μέσα στις σχολές , επιλέγει ρητορείες που την ταυτίζουν με το ΠΑΣΟΚ ρίχνοντας τις μάσκες της ανεξαρτησίας που επίμονα πάλευε έναν ολόκληρο χρόνο να πείσει πως την διακατέχει. Εξοργιστικά μάλιστα, σε κείμενο στην ιστοσελίδα της αναφέρει πως η ΠΑΣΠ πρέπει να αφουγκραστεί τις δύσκολες ώρες που περνά ο κομματικός της φορέας. Αυτοί που βλέπουν το ΠΑΣΟΚ  να περνά δύσκολα, κλείνοντας τα μάτια στο ξύλο και την επιθετική πολιτική που εξαπολύεται ενάντια σε ολόκληρη την κοινωνία, έχουν έναν μόνο ρόλο στο Πανεπιστήμιο, αυτόν του κυβερνητικού βραχίονα, του προωθητή των αναδιαρθρώσεων, εκείνου που υποθηκεύει το παρόν και το μέλλον μας.
 Εμείς θεωρούμε πως τώρα παρά ποτέ ο αγώνας πρέπει να κλιμακωθεί. Το Σύνταγμα έδειξε πως δεν είμαστε η νεολαία της σιωπής και της υποταγής, ενώ παράλληλα έδωσε στο εργατικό κίνημα που ήρθε πριν από ένα χρόνο μετά από δεκαετίες νηνεμίας στο προσκήνιο νέα ώθηση. Το Σύνταγμα πρέπει να τροφοδοτηθεί από όλους μας και με τη σειρά του να τροφοδοτεί τους επί μέρους αγώνες στους εργασιακούς και κοινωνικούς χώρους, στις σχολές και τις γειτονιές. Ο Σ. Φ. Νομικής οφείλει, όπως εδώ και χρόνια πράττει, να συγκρούεται με εκείνους που πλήττουν την καθημερινότητα και το μέλλον του, με όπλο τις Γενικές Συνελεύσεις και τις αποφάσεις τους εδώ και χρόνια να βαδίζει στα βήματα του κινήματος.

ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΔΕΝ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΙΤΑΙ, ΔΕΝ ΚΑΤΑΣΤΕΛΛΕΤΑΙ!