Τρίτη 29 Απριλίου 2014

Κείμενο σχετικά με την προεκλογική καμπάνια της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ. Ποιοι είναι στα αλήθεια οι ΔΑΠίτες;


ΓΙΑ ΚΑΝΕΝΑΝ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΛΟΓΟ




Μπορεί να τους έχεις δει στην Νομική να σου λένε ότι οι καταλήψεις φταίνε. Μπορεί να έχεις ακούσει ότι είναι τα πιο καλά παιδιά. Αυτοί λοιπόν οι χαμογελαστοί τύποι που μέχρι τώρα σε υποδέχονταν με σημειώσεις και προσκλήσεις για τον Παντελίδη, τώρα σου λένε ότι υπάρχει λόγος να ψηφίσεις ΔΑΠ-ΝΔΦΚ. Σε καλούν να ψηφίσεις και για την πολιτική τους θέση και πρακτική στα πανεπιστήμια, δηλαδή την πολιτική της κυβέρνησης Σαμαρά, αλλά και για την φιγούρα του νεολαίου που αυτοί προωθούν. Θεωρούμε αναγκαίο να υπογραμμίσουμε κάποια στοιχεία που συγκροτούν την φιγούρα του ΔΑΠίτη όπως πραγματικά είναι ως μέλος της ΔΑΠ συχνά και της ΟΝΝΕΔ.


«Σου δίνω-μου δίνεις»: Σε μια συγκυρία που η εκπαιδευτική αναδιάρθρωση διακυβεύει κάθε κατοχυρωμένο φοιτητικό δικαίωμα και υπονομεύει την οποιαδήποτε αξιοπρεπή επαγγελματική προοπτική, ο ΔΑΠίτης της σχολής σου έχει την απάντηση. Σημειώσεις, συγγράμματα, κονέ με καθηγητές και ο κατάλογος συνεχίζεται μέχρι κάποια στιγμή να βρει τη λύση που σου ταιριάζει. Ως μέλος μιας «υπεύθυνης» δύναμης δεν μπορεί παρά να κάνει τα πάντα για να σε ευχαριστήσει, μένοντας κολλημένος σε ένα σύστημα πελατειακών σχέσεων (το οποίο όλως τυχαίως είναι το μόνο που δεν ενοχλεί τη ΔΑΠ στο μη-ακόμη-εξευρωπαϊσμένο ελληνικό πανεπιστήμιο), προσπαθώντας πολύ πιο απλά να εξαγοράσει την ψήφο σου, ως αντάλλαγμα για τις δικές του «παροχές». Για να το πούμε πιο απλά, αν η συγκυρία επιτάσσει να πατήσεις επί πτωμάτων προκειμένου να επιβιώσεις στην Ελλάδα της κρίσης, η ΔΑΠ σου εγγυάται ότι θα σε βοηθήσει. Αρκεί φυσικά να μην κάνεις το λάθος και πατήσεις σε καμία Γενική Συνέλευση.


Συνδιαλλαγή με καθηγητές και όργανα διοίκησης: Είναι αυτοί που μαθαίνουν πρώτοι για τα lock-out σε περίπτωση απεργιών, είναι αυτοί που μπορούν να καταθέτουν προτάσεις στον «για-όλους-τους-υπόλοιπους-άφαντο» πρόεδρο της Νομικής (όπως αυτή του χαμένου εξαμήνου) και που καλούν την ελίτ του καθηγητικού σώματος σε εκδηλώσεις και ημερίδες που διοργανώνουν. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις μελών της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ, με πρόσφατο παράδειγμα στην Ιατρική, που παίρνουν πτυχία-φαντάσματα. Αποκορύφωμα όλων αυτών ήταν η τελευταία περίπτωση της υπεύθυνης της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ Ιατρικής, της οποίας τα στοιχεία για το πώς μπήκε στη σχολή αρχικά δεν δίνονταν και εν τέλει διαγράφηκε από το ΦΣ Ιατρικής μετά από κινητοποιήσεις των φοιτητών.


Σεξισμός-Ρατσισμός-Ομοφοβία: Αν κάποιος πραγματικά ήθελε να καταγράψει όλα αυτά τα ιδεολογικά γνωρίσματα, θα έπρεπε να αφιερώσει ένα αυτοτελές κείμενο μόνο και μόνο για να τα απαριθμήσει, αφού συχνά έχουμε δει αφίσες της ΔΑΠ για πάρτυ με σεξιστικό περιεχόμενο, σεξιστικές επιθέσεις σε μέλη αριστερών συλλογικοτήτων, ενώ πέρυσι στις εκλογές του Φ.Σ. Πολιτικού, η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ δεν επέτρεπε σε αλλοδαπούς φοιτητές να ψηφίζουν.


Μπραβιλίκια-Φασίστες: Σε όλους μας είναι γνωστός ο βουλευτής της Ν.Δ. Βορίδης, ο οποίος κυνηγούσε αριστερούς με τσεκούρια. Ασφαλώς, επειδή το μήλο κάτω απ’ την μηλιά θα πέσει, αντίστοιχη είναι η δράση και της ΔΑΠ – ΝΔΦΚ Νομικής Κομοτηνής, που είχε φέρει μπράβους στη ΓΣ του Συλλόγου, ενώ πέρισυ, πάλι στις εκλογές του Πολιτικού, μπράβοι χτύπησαν μέλος της ΡΑΣ-ΕΑΑΚ. Στις καταλήψεις του 2006-2007, γνωστή είναι η επίθεση μπράβων της νύχτας, πληρωμένων από τη ΔΑΠ-ΝΔΦΚ, οι οποίοι μάλιστα προκάλεσαν σοβαρό πρόβλημα ακοής σε μέλος της Ρ.Α.Πα.Ν.-Σ.Α.Φ.Ν. Τέλος, άμεση σχέση με τη ΔΑΠ-ΝΔΦΚ, από την οποία στελεχώνονταν, είχαν οι πρόγονοι των ταγμάτων εφόδου της ΧΑ, Κένταυροι και Rangers, από τους οποίους προερχόταν και ο δολοφόνους του Νίκου Τεμπονέρα, Καλαμπόκας.


Από όλα τα παραπάνω καταλαβαίνουμε ότι πολιτική πρακτική και ιδεολογικά χαρακτηριστικά του ΔΑΠίτη πάνε χέρι-χέρι. Αυτοί που θέλουν ένα πανεπιστήμιο αναδιαρθρωμένο, με διαγραφές και διασπασμένα πτυχία είναι αυτοί που εγχαράσσουν τα πιο συντηρητικά και αντιαριστερά χαρακτηριστικά στη νεολαία. Είναι τα πολιτικά παιδιά του Γεωργιάδη και του Κρανιδιώτη, που κανένα δισταγμό δεν έχουν να συμπράξουν ακόμη και με τους φασίστες. Για όλους αυτούς και για πολλούς ακόμα λόγους, μάλλον δεν υπάρχει κανένας λόγος να στηρίξεις τη νεολαία του Σαμαρά στα πανεπιστήμια ∙ αυτούς που τάζουν σημειώσεις και επαγγελματική αποκατάσταση, αυτούς που θέλουν το πια μαύρο παρόν και μέλλον για μια ολόκληρη γενιά.