ΑΝΤΕ ΚΑΙ ΣΤΟ ΔΙΑΛΟΓΟ…

Κι ενώ η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας θεωρούσε πως ανενόχλητη θα μπορούσε να ολοκληρώσει τα μεταρρυθμιστικά της σχέδια, πάρα τη φθορά που είχαν προκαλέσει στην εικόνα της τα αλλεπάλληλα σκάνδαλα και τις δυναμικές κινητοποιήσεις των φοιτητών και των εργαζομένων το προηγούμενο χρονικό διάστημα, σε εκπαίδευση και εργασία, ξέσπασε μετά τη δολοφονία του Α. Γρηγορόπουλου η πρωτοφανής για τα ελληνικά δεδομένα κοινωνική εξέγερση του Δεκέμβρη.

Το ότι αυθόρμητα μετά τη δολοφονία ξεχύθηκαν στους δρόμους και υιοθέτησαν ριζοσπαστικές μορφές πάλης διευρυμένα κοινωνικά στρώματα, όπως νεολαίοι, μετανάστες και εργαζόμενοι που εδώ και καιρό βίωναν την καταπίεση, την αφαίρεση δικαιωμάτων και ελευθεριών τους, την οικονομική εξαθλίωση και ήξεραν πως δεν τους περιμένει κανένα καλύτερο μέλλον, οδήγησαν την ελληνική κυβέρνηση στην αναδίπλωση.

Και αφού η φυσική καταστολή, η τρομοκράτηση και η συκοφάντηση των διαδηλωτών δεν εμπόδισαν τους τελευταίους να συνεχίζουν να φωνάζουν συνθήματα κατά της κυβέρνησης των δολοφόνων και των κυβερνητικών μεταρρυθμίσεων και να προβαίνουν σε δυναμικές συγκρούσεις με τις δυνάμεις καταστολής, η κυβέρνηση αποφάσισε να θωρακιστεί πολιτικά με το να ενσωματώσει τα αιτήματα της εξέγερσης του Δεκέμβρη κάνοντας έναν ανασχηματισμό-κοροϊδία.

Σε αυτά τα πλαίσια εντάσσονται και οι εξαγγελίες του νέου υπουργού Παιδείας, του «καλού μας» Άρη Σπηλιοτόπουλου, για έναρξη του κοινωνικού διαλόγου για την παιδεία την Παρασκευή, 23/01. Είναι απορίας άξιο το πώς ο νέος υπουργός θεωρεί πως με βόλτες σε σχολεία και σχολές και δυο φιλικά χτυπήματα στην πλάτη οι μαθητές και οι φοιτητές θα ξεχάσουν πως οι κυβερνήσεις εδώ και καιρό συνδιαλεγόταν με ρίψεις χημικών, ξυλοδαρμούς και συλλήψεις, πως οι φοιτητές δεν θυμούνται ότι ένας άλλος στημένος διάλογος το 2006 στο Εθνικό Συμβούλιο Παιδείας είχε σαν αποτέλεσμα την πρόταση να αποσυρθεί από τον πρώτο νόμο- πλαίσιο η ρύθμιση για διαγραφή των φοιτητών στα ν+2 χρόνια και να γίνει 2ν, πως διάλογος από μηδενική βάση ενώ έχουν ψηφιστεί ο νόμος πλαίσιο, τα ΚΕΣ, η βάση του 10 απλά δεν μπορεί να υπάρξει!

Είναι σαφές πως απέναντι σε αυτά το φοιτητικό κίνημα πρέπει να πει πως τα λόγια είναι περιττά… Πως δεν έχει τίποτα να συζητήσει με μια αδιάλλακτη κυβέρνηση που στήνει τους φοιτητές στον τοίχο και ψηφίζει νόμους που πλήττουν την καθημερινότητα του, αναιρούν τα κεκτημένα δικαιώματα του και τις πολιτικοσυνδικαλιστικές του ελευθερίες, αίρουν το Άσυλο, κατακερματίζουν τα επαγγελματικά και εργασιακά του δικαιώματα και οδηγούν σε ένα αβέβαιο εργασιακό μέλλον…Πως δεν υπάρχει μέση οδός και μέση λύση για το αν ο κάθε φοιτητής θα διαγράφεται, αν θα περνάει από πειθαρχικά συμβούλια, αν θα αρθεί το λαϊκό Άσυλο, αν το πτυχίο του δεν έχει κανένα δικαίωμα και μόνιμο αντίκρισμα στην αγορά εργασίας…

Είναι σαφές πως όταν οι δυνάμεις του κινήματος οδηγούνται στο τραπέζι του διαλόγου σε μια εξορισμού ναρκοθετημένο πεδίο που είναι αυτό του κυβερνητικού διαλόγου με de facto προϋπόθεση τα κυβερνητικά εκτρώματα, το μόνο που κάνει είναι να ενσωματώνει τους δυναμικούς αγώνες σε δήθεν «βελτιωτικές» προτάσεις και να τους οδηγεί στη ήττα.

Μόνος στόχος της κυβέρνησης, αφού «όπου δεν πίπτει ράβδος, ίσως να πίπτει λόγος»(!), είναι νομιμοποιήσει τις καταδικασμένες από το ασυμβίβαστο φοιτητικό κίνημα μεταρρυθμίσεις της μέσα από ένα διάλογο-φιάσκο.

Αντίθετα, οι φοιτητές με το όπλο των συλλογικών διαδικασιών τους και των δυναμικών, μαζικών κινητοποιήσεων θα υπερασπιστεί με τον ίδιο τρόπο που το κάνει εδώ και χρόνια, τα κεκτημένα δικαιώματα του: ανθρώπινους όρους σπουδών, ισχυρά επαγγελματικά δικαιώματα, επαγγελματική προοπτική και θα βροντοφωνάξει: κάτω τα χέρια από τη νεολαία!

ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ Σ. Φ. ΝΟΜΙΚΗΣ

ΤΕΤΑΡΤΗ, 21/01, 13.00, ΑΜΦ.1

Ρ.Α.Πα.Ν.- Σ.Α.Φ.Ν.