O «διάλογός» τους είναι μια απάτη!

Σε μια συγκυρία όπου χρωματίζεται από τις δυναμικές κινητοποιήσεις του Δεκέμβρη, όπου όλα τα κομμάτια της νεολαίας ξεχύθηκαν στους δρόμους αποκτώντας πιο ριζοσπαστικά χαρακτηριστικά, διεκδικώντας απτά υλικά συμφέροντα της καθημερινότητάς τους που εδώ και τόσα χρόνια οι εκάστοτε κυβερνήσεις προσπαθούν να πλήξουν, εμφανίζονται και πάλι στο προσκήνιο ζητήματα της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης…

Σε μια προσπάθεια να εκτονώσει την κοινωνική έκρηξη του Δεκέμβρη, που αποτέλεσε ένα ισχυρό πλήγμα για την σταθερότητα του κυβερνητικού κέντρου, η κυβέρνηση επιλέγει τον ανασχηματισμό φέρνοντας στο προσκήνιο νέα πρόσωπα και έτσι ως νέος υπουργός παιδείας τοποθετείται ο Άρης Σπηλιωτόπουλος. Σε σχέση με τους προγενέστερούς του ο νέος υπουργός εμφανίζεται πιο «διαλλακτικός» και «έτοιμος να αφουγκραστεί τις ανησυχίες και τα προβλήματα της ελληνικής νεολαίας» χωρίς καθόλου επιθετικούς τόνους.

Κρατώντας λοιπόν αυτή την αμυντική στάση, υπό το βάρος του Δεκέμβρη και του φοιτητικού κινήματος των δύο προηγούμενων ετών, η κυβέρνηση υιοθετεί τον κοινωνικό διάλογο ως μέσο ενσωμάτωσης του φοιτητικού κινήματος και εμπέδωσης της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης από αυτό. Φυσικά ο διάλογος δεν ήρθε εν κενώ αλλά δείχνει την πίεση που δέχτηκε το προηγούμενο διάστημα η κυβέρνηση και γι’ αυτό προβαίνει σε αυτή την αναδίπλωση και δεν προχωρά σε ευθεία εφαρμογή των πτυχών της αναδιάρθρωσης.

Ο κοινωνικός διάλογος ξεκίνησε ήδη από «μηδενική βάση» όπως λέγεται, χωρίς να έχει σχέση με το διάλογο της Μαριέττας ένα προηγούμενο χρονικό διάστημα, παρ’ όλα αυτά δεν πρόκειται για διάλογο από μηδενική βάση καθώς οι κατευθύνσεις στο χώρο της εκπαίδευσης είναι συγκεκριμένες. Τα θέματα στα οποία εστιάζει είναι η αλλαγή του τρόπου εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, το πανεπιστημιακό άσυλο και η «βελτίωση» του ψηφισμένου νόμου-πλαίσιο. Συγκεκριμένα όσον αφορά στον τρόπο εισαγωγής στην τριτοβάθμια προβλέπεται ότι θα προστεθεί ακόμα ένα έτος το οποίο θα λειτουργεί ως προπαρασκευαστικό μέσα στο πανεπιστήμιο και στο οποίο θα εξετάζονται μαθήματα της σχολής που θα επιλέγει ο απόφοιτος. Το μέτρο αυτό έχει σκοπό να χτυπήσει τον πυρήνα της νεολαίας καθώς η προσθήκη ακόμη ενός έτους έχει ως αποτέλεσμα την εντατικοποίηση και την πειθάρχηση των αποφοίτων και τη στροφή τους στην ιδιωτική εκπαίδευση (ΚΕΣ) λόγω του βαθμού δυσκολίας των εξεταζόμενων μαθημάτων.

Το δεύτερο στοιχείο του διαλόγου αποτελεί η «βελτίωση» του νόμου-πλαίσιο στην οποία εντάσσεται η περιστολή του ασύλου και ο επαναπροσδιορισμός της έννοιάς του ως ακαδημαϊκού που θα προστατεύει αποκλειστικά και μόνο την έρευνα και τη μάθηση. Όπως φαίνεται ήδη από τις συζητήσεις ένα προηγούμενο χρονικό διάστημα στα ΜΜΕ, η κυβέρνηση θέλει να χτυπήσει ένα λαϊκό κεκτημένο εδώ και πάρα πολλά χρόνια στον ελληνικό κοινωνικό σχηματισμό που συνεχίζει ακόμα και σήμερα να λειτουργεί ως πυρήνας έκφρασης κοινωνικών κινημάτων και αγώνων και γι’ αυτό το λόγο η έννοιά του είναι κατεξοχήν κοινωνική και πολιτική.

Η «βελτίωση» του νόμου-πλαίσιο δεν σταματάει όμως εδώ… πρόσφατα πραγματοποιήθηκε σύνοδος πρυτάνεων με συμμετοχή του υπουργού και θέμα την αλλαγή των διατάξεων της λίστας συγγραμμάτων και των πρυτανικών-προεδρικών εκλογών. Είναι γεγονός ότι όπου εφαρμόστηκαν οι παραπάνω διατάξεις παρουσίασαν προβλήματα καθώς στη μεν λίστα τα συγγράμματα μοιράστηκαν λίγο πριν την έναρξη της εξεταστικής, στις δε εκλογές η συμμετοχή των φοιτητών ήταν σχεδόν μηδαμινή. Είναι χαρακτηριστικό ότι και στη Νομική που εφαρμόστηκε η λίστα δημιουργήθηκαν προβλήματα επειδή οι φοιτητές δεν ήξεραν ποιο σύγγραμμα να επιλέξουν αλλά και κατά τη διάρκεια της εξεταστικής οι φοιτητές εξετάστηκαν σε διαφορετικά θέματα ανάλογα με το σύγγραμμα που είχαν επιλέξει και όχι επί ίσοις όροις, πράγμα που σημαίνει ότι η ύλη χαώθηκε.

Επειδή όμως το ζήτημα του κοινωνικού διαλόγου είναι τόσο κρίσιμο η κυβέρνηση ζήτησε και τη συναίνεση των υπόλοιπων κοινοβουλευτικών κομμάτων. Στην πρότασής της αυτή απάντησε θετικά τόσο το ΠΑΣΟΚ όσο και το ΛΑΟΣ. Το ΠΑΣΟΚ φυσικά ως αντιπολίτευση δεν κράτησε ούτε τα προσχήματα και ως εγγυήτρια δύναμη της ομαλότητας αλλά και επειδή βλέπει τον εαυτό του ως διάδοχο της ΝΔ στην εξουσία αποφάσισε να συμμετέχει στο διάλογο, ενώ το ΛΑΟΣ ως γνήσιο δεκανίκι της κυβέρνησης στηρίζει για ακόμα μια φορά τα συντηρητικά σχέδιά της. Το ΚΚΕ πιστό στον προδοτικό για το κίνημα ρόλο που ανέλαβε το Δεκέμβρη στηρίζει μια κατεύθυνση «χτυπήματος» του Ασύλου για την προστασία του από τους «προβοκάτορες» και τους “πράκτορες της CIA!”. Έκπληξη όμως προκαλεί η στάση του ΣΥΡΙΖΑ, της «αριστεράς των κινημάτων» όπως θέλει να λέγεται, ο οποίος εμφανίζεται ακόμα μια φορά συμβιβασμένος με τις κυβερνητικές επιλογές με στελέχη του να δηλώνουν στην Βουλή την αναγκαιότητα άρσης του Ασύλου και με αντιπροτάσεις που δύνανται να νομιμοποιούν το στημένο διάλογο.

Είναι λοιπόν φανερό από τα παραπάνω ότι ο κοινωνικός τους διάλογος είναι στημένος και δεν χωράει συναίνεση από την πλευρά του φοιτητικού κινήματος αφού μόνο στόχο έχει να πλήξει τα υλικά μας συμφέροντα. Το φοιτητικό κίνημα και ο Δεκέμβρης απέδειξαν ότι μπορούμε να νικήσουμε. Αυτό φαίνεται από το γεγονός ότι τα ΚΕΣ πάγωσαν και δεν έχουν αναγνωριστεί ακόμα επαγγελματικά δικαιώματα σε αυτά και ο νόμος-πλαίσιο κρίνεται ανεφάρμοστος σε όσα ιδρύματα έχει γίνει προσπάθεια να εφαρμοστεί.

Με αφετηρία αυτές τις νίκες συνεχίζουμε δυναμικά τους συλλογικούς αγώνες μέχρι την οριστική ανατροπή και απόσυρση των νομοθετημάτων της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης. Απέναντι στα φερέφωνα των κυβερνητικών επιλογών που θέλουν τους συλλόγους απονεκρωμένους ας απαντήσουμε με μαζικές διαδικασίες δίνοντας ένα ηχηρό μήνυμα σε όσους ζητούν τη συναίνεση του φοιτητικού σώματος στον «κοινωνικό διάλογο».

Ρ.Α.Πα.Ν.-Σ.Α.Φ.Ν.