ΠΡΥΤΑΝΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΣΤΟ ΕΚΠΑ: ΨΗΦΙΣΕ ΚΑΙ ΕΣΥ ΤΟΝ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΠΡΥΤΑΝΗ ΣΟΥ, ΜΠΟΡΕΙΣ!!!

Αν δεν έγινε ήδη εμφανές από τον τίτλο, το συγκεκριμένο κείμενο ασχολείται με τη σχετική με τις πρυτανικές και προεδρικές εκλογές, ρύθμιση του νέου νόμου πλαίσιο. Σε αυτή προβλέπεται, λοιπόν, ότι ο πρύτανης, ο πρόεδρος και μια σειρά «αξιωματούχων», που συγκροτούν την «ηγεσία» των ιδρυμάτων της εγχώριας τριτοβάθμιας εκπαίδευσης θα εκλέγονται με καθολική ψηφοφορία από το φοιτητικό σώμα. Η ρύθμιση αυτή όταν είχε παρουσιαστεί από το υπουργείο είχε αποθεωθεί από κάθε είδους «σοφούς» τις ελληνικής κοινωνίας και της ακαδημαϊκής κοινότητας, ως η επιτομή της δημοκρατίας, ως η λύση των προβλημάτων διαπλοκής καθηγητών με τις καθεστωτικές παρατάξεις ΔΑΠ-ΠΑΣΠ , ως η μόνη δυνατή λύση για την εκλογή του καλύτερου και αξιότερου πρύτανη – μόνο το παλαιστινιακό δεν μας είπαν ότι θα λύσει!!!
Η πραγματικότητα όμως όπως την αναγνώρισε και την αναγνωρίζει το φοιτητικό κίνημα μέσα στην ανάλυση και την αιτηματολογία, στα πλαίσια των αποφάσεών του είναι πώς ο νόμος πλαίσιο αποτελεί ένα και ενιαίο νομοθέτημα που διατρέχεται από μία και ορισμένη λογική και στοχοθεσία. Αυτό άλλωστε ισχύει και για την ίδια την εκπαιδευτική αναδιάρθρωση που αποτελεί μια συνέχεια από τη μεταπολίτευση και μετά και σήμερα εκφράζεται από την απόπειρα της κυβέρνησης να εφαρμόσει στην πράξη το νέο νόμο από την αναγνώριση των Κέντρων Ελευθέρων Σπουδών σε μια νύχτα, από τα σχέδια για διαλυτοποίηση των επαγγελματικών δικαιωμάτων των φοιτητών με τα σχέδια για το Εθνικό Πλαίσιο Προσόντων.

Επομένως δεν μπορεί να αποτελεί ρύθμιση δημοκρατική και προοδευτική η εκλογή των πρυτάνεων με καθολική ψηφοφορία όταν αποτελεί εξέλιξη του θεσμού της φοιτητικής συνδιοίκησης που:
• Φέρει ιστορικά μερίδιο ευθύνης για τη διαπλοκή καθεστωτικών παρατάξεών, την ενίσχυση τους και την ακίνδυνη διαχείριση και ενσωμάτωση των αγώνων του φοιτητικού κινήματος (βλ παράρτημα)
• Δεν δίνει καμία λύση στο ζήτημα της συναλλαγής όπως ευαγγελίζονται οι εμπνευστές και οι υποστηρικτές, αλλά αντίθετα με την απεμπλοκή του οργανωμένου συνδικαλισμού από την εκλογική διαδικασία τις αποπολιτικοποιεί και αφήνει το έδαφος στις «έμπειρες» σε αυτά, ΔΑΠ και ΠΑΣΠ να συνεχίσουν τις πελατειακές σχέσεις με δημοκρατικό και καθολικό προκάλυμμα.

τη στιγμή που αποτελεί μέρος ενός συνολικότερου νομοθετήματος που:
• έχει ουσιαστικά απονομιμοποιηθεί στο εσωτερικό του πανεπιστημίου αλλά και στα μάτια ολόκληρης της κοινωνίας από τους συλλογικούς και μαζικούς μας αγώνες τα προηγούμενα έτη με αποκορύφωμα τις εκατοντάδες καταλήψεις και τις πορείες με χιλιάδες κόσμου κατά τα έτη 2006 και 2007.
• περιέχει βαθιά αντιδημοκρατικές ρυθμίσεις οι οποίες περιστέλλουν το άσυλο των κοινωνικών αγώνων σε ακαδημαϊκό, θέτουν αναχώματα στη λειτουργία των φοιτητικών συλλόγων και στη δυνατότητά τους να προβαίνουν σε ριζοσπαστικές και δυναμικές μορφές πάλης, όπως είναι οι καταλήψεις (απώλειες εξαμήνων αν δε συμπληρωθούν 13 βδομάδες μαθημάτων ανά εξάμηνο).
• επιχειρεί να δυσχεράνει την καθημερινότητα του φοιτητή εντείνοντας τους ρυθμούς σπουδών (2ν όριο σπουδών και διαγραφές φοιτητών, αλυσίδες μαθημάτων κλπ) και δυσχεραίνοντας τους όρους εξέτασης ( εξεταστική περίοδος τριών εβδομάδων) και να πειθαρχήσει το φοιτητικό σώμα μέσα από τη σύνταξη εσωτερικού κανονισμού που προβλέπει ποινές έως και οριστικής αποβολής από το πανεπιστήμιο.
• στην προσπάθεια εξορθολογισμού των δαπανών περιορίζει τις φοιτητικές παροχές ή αδιαφορεί για αυτές βάζοντας επιπλέον σκοπέλους για την καθημερινότητα του φοιτητή.

και μιας ενιαίας κίνησης του κράτους στην εκπαίδευση που αποσκοπεί:

• στη διάλυση της εργασιακής προοπτικής της νεολαίας και στο χτύπημα των επαγγελματικών δικαιωμάτων των φοιτητών μέσα από σπασίματα προγραμμάτων σπουδών, εισαγωγή ειδικεύσεων στα πτυχία , μέσα από την αναγνώριση των ΚΕΣ, και την κατάρτιση του Εθνικού πλαισίου προσόντων κλπ.
• στη διαμόρφωση ενός νέου μοντέλου εργαζομένου που θα είναι υπάκουος και πειθήνιος και ευέλικτος και επανακαταρτίσημος στις βουλές και τις απαιτήσεις του εργοδότη του.

Και ο κλήρος πέφτει στους πρυτάνεις…
Αφού οι φοιτητές, με μαζικούς, συλλογικούς και νικηφόρους αγώνες εναντιώνονται όλα αυτά τα χρόνια στις απόπειρες εφαρμογής της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης, πετυχαίνοντας νίκες, όπως τη μη αναθεώρηση του Αρθρου16 του συντάγματος ή και την αδυναμία κεντρικής εφαρμογής των διατάξεων του νόμου πλαίσιο, αυτήν την περίοδο επιχειρείται η τμηματική , περιφερειακή εφαρμογή των αντιδραστικών νομοθετημάτων. Αυτή είναι μια διαδικασία που περνάει μέσα από τις επιμέρους συγκλήτους και τις συνελεύσεις τμημάτων, επομένως και οι πρυτάνεις και τα μέλη ΔΕΠ έχουν μια πολύ συγκεκριμένη ευθύνη για την εφαρμογή ρυθμίσεων που πλήττουν την καθημερινότητά μας και υποθηκεύουν το μέλλον μας : ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΠΕΡΝΑΕΙ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥΣ!! Για παράδειγμα και στη δική μας σχολή πραξικοπηματικά και ανατρέποντας προηγούμενες αποφάσεις των συλλογικών οργάνων εισήγαγε τη ρύθμιση για τη βιβλιοκάρτα που χαώνει την ύλη και μειώνει τον αριθμό δωρεάν συγγραμμάτων που δικαιούται ο κάθε φοιτητής, ενώ γνωστές είναι οι απόπειρες άρσης του ασύλου κατά τον φετινό δεκέμβρη και τελικά η με πρωτοβουλία των πρυτανικών αρχών επανειλημμένη άρση του ασύλου σε ΕΚΠΑ, ΕΜΠ και ΑΠΘ, ενός θεσμού που συμβολίζει και κατοχυρώνει τη δυνατότητα των κινημάτων να δομούνται ανεξάρτητα. ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΑΛΛΩΣΤΕ ΝΑ ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ- ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΜΕΤΡΑΕΙ ΤΑ ΑΣΤΡΑ, Κου ΦΟΡΤΣΑΚΗ, ΓΙΑ ΣΟΡΒΟΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΝΟΜΙΚΗΣ , ΜΕ ΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ Ο ΦΟΙΤΗΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΒΡΕΘΗΚΕ ΕΠΑΝΕΙΛΛΗΜΕΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΟΣ.

Χαίρε παντοδύναμε πρύτανη,
Οι φοιτητές σε χαιρετούν…
Τελικά όπως αναδείχτηκε, η ρύθμιση αυτή ούτε δημοκρατία, ούτε διαφάνεια φέρνει στο εσωτερικό του πανεπιστημίου. Τελικά πού αποσκοπεί; Αν και ο υπότιτλος φαντάζει κάπως υπερβολικός, τελικά απαντά με τον καλύτερο δυνατό τρόπο στο ερώτημα. Αυτό καθώς η συνέχεια της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης απαιτεί μια κεντρική εξουσία μέσα στα πανεπιστήμια που να είναι τόσο, ισχυρή θεσμικά, όσο ταυτόχρονα και να έχει νομιμοποίηση στα μάτια της λεγόμενης ακαδημαϊκής κοινότητας, ώστε να περνά τα νέα μέτρα παρακάμπτοντας τις φοιτητικές αντιδράσεις ή ποινικοποιώντας τις. Το πρώτο σκέλος της μεγέθυνσης των αρμοδιοτήτων των πρυτάνεων-προέδρων επιτυγχάνεται μέσα από το νόμο πλαίσιο: ο πρύτανης και το συμβούλιο του καταλύουν το άσυλο, ο πρόεδρος κάθε σχολής συγκροτεί πειθαρχικά, η σύνοδος των πρυτάνεων αποτελεί τον πιο αξιόπιστο συνομιλητή της κυβέρνησης μέσα στα πανεπιστήμια. Αν αυτή η τοποθέτηση παρέμενε μόνο πολιτική εκτίμηση για το μεγαλύτερο μέρος των αρμοδιοτήτων της διοίκησης, μέσα στο κατακαλόκαιρο του 2009, το καλοκαιρινό συμπλήρωμα του νόμου πλαίσιο ήρθε να δώσει όλες τις εξουσίες στα πρυτανικά σχήματα και τα ολιγομελή όργανα των ιδρυμάτων. Υπό αυτήν την έννοια, το μέτρο της «καθολικής ψηφοφορίας» εξυπηρετεί το δεύτερο σκέλος: την καθολική νομιμοποίηση από όλους τους φοιτητές των υπερεξουσιών που έχει πλέον ο πρύτανης ή ο πρόεδρος σε ένα ίδρυμα. Ήδη τα περισσότερα πανεπιστήμια της χώρας διοικούνται αποκλειστικά από συνήθως αντιδραστικές τριανδρίες περιορίζοντας τις συγκλήτους στο ελάχιστο, παρακάμπτοντας τη δυνατότητα παρέμβασης και μαζικών παραστάσεων των ίδιων των φοιτητών σε όλα τα ζητήματα που τελικά το δικό μας φοιτητικό παρόν και εργασιακό μέλλον αφορούν. Ένας πρύτανης που στηρίζεται από «όλους τους φοιτητές» (όσους θα κινητοποιούσαν ΔΑΠ και ΠΑΣΠ δηλαδή) μπορεί πολύ πιο εύκολα να παρακάμψει τις αποφάσεις των φοιτητικών συλλόγων από κάποιον που έχει στηριχθεί από κάποιες «απαξιωμένες» καθεστωτικές παρατάξεις(όπως γίνεται σήμερα)...

3ος Χρόνος προσπάθειας εφαρμογής των πρυτανικών-προεδρικών εκλογών στα ΑΕΙ-ΤΕΙ

Η εμπειρία…
Αυτή ακριβώς η μεγάλη σημασία των προεδρικών-πρυτανικών εκλογών για το προχώρημα της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης φαίνεται και από την πρεμούρα για την εφαρμογή του νέου μέτρου που έπιασε το υπουργείο, τους καθηγητές, τα ΜΜΕ και τις καθεστωτικές παρατάξεις τα προηγούμενα χρόνια.
Έτσι είδαμε:
• τη ΔΑΠ στο ΠΑΠΕΙ με την ανοχή-στήριξη της συγκλήτου να επιστρατεύει μπράβους και παρακρατικούς με παραλάιζερ. (βλ φωτ)
• Την πρυτανεία στο ΑΠΘ να περικυ-κλώνει τη σχολή με μπάτσους, παραβιά-ζοντας το άσυλο!!!
• Στο πολυτεχνείο Κρήτης ο διαβόητος πρύτανης Γρυσπολλάκης δεν δίστασε να φέρει «φουσκωτούς φίλους του» (βλ. φωτ.) και να απειλεί τους φοιτητές με επ’ αόριστον κλείσιμο και απώλειες εξαμήνων, όπως έχει κάνει στο παρελθόν.
• Στη νομική πέρυσι η μόνη παράταξη με πρεμούρα να νομιμοποιήσει την διοίκηση και τη διαδικασία ήταν η ΑΡΕΝ, χρησιμοποιώντας επιχειρήματα που δεν έδειχναν να αντιλαμβάνονται την κομβικότητα της ρύθμισης για την προώθηση της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης, αλλά και έχοντας μηδενική δυνατότητα πολιτικής εκτίμησης, όπως έδειξε το καλοκαιρινό συμπλήρωμα του νόμου πλαίσιο.
• Στις σχολές της Αθήνας η ΠΑΣΠ ανέλαβε εργολαβία την προώθηση των υποψήφιων πρυτάνεων, κάνοντας ντιμπέιτ κενολογίας, νομιμοποιώντας εν τέλει μια διαδικασία που θα παρακάμπτει τους φοιτητικούς συλλόγους.

Παρόλα αυτά οι φοιτητές συλλογικά κατόρθωσαν να απονομιμοποιήσουν τις εκλογές στις περισσότερες σχολές σε όλη την Ελλάδα.

Η στάση των παρατάξεων της επίσημης αριστεράς…
Ωστόσο σε μια τόσο κρίσιμη μάχη για το φοιτητικό κίνημα οι υπόλοιπες αριστερές δυνάμεις πάλι έδειξαν τις χρόνιες ανεπάρκειες τους.

Η ΑΡΕΝ την περσινή χρονιά προσπαθούσε να μας πείσει ότι η νέα ρύθμιση για τις πρυτανικές – προεδρικές εκλογές ήταν πάγια θέση των φοιτητών, ερχόμενη έτσι σε αντίθεση με μια ολόκληρη επιχειρηματολογία που το φοιτητικό κίνημα έχει αναπτύξει. Ενώ είναι σαφώς επηρεασμένη από τις αντιφάσεις του κεντρικού πολιτικού της φορέα, του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ και των εσωτερικών του αντιπαραθέσεων.. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της ΑΡΕΝ ΠΑΝΤΕΙΟΥ το 2008 που αν και στήριξε ενεργητικά τις κινητοποιήσεις απέναντι στις πρυτανικές με το νέο νόμο, την επομένη υποχρεώθηκε σε «δημόσια απολογία» από το κόμμα στ οποίο αναφέρεται..
Η ΠΚΣ- ΜΑΣ- ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ γενικά στήριξε παλαιότερα (αν και με όχι ιδιαίτερη ζέση ) τα πολιτικά πλαίσια για αποχή στις πρυτανικές। Ωστόσο η αδυναμία να αντιληφθεί την κεντρικότητα της μάχης αυτής για το κίνημα, σε συνδυασμό με την ηττοπάθεια που καλλιεργεί την οδήγησαν σε μια συνεχή καταγγελιολογία που πατούσε στη λογική «αφού θα χάσει το κίνημα ας φωνάξω τουλάχιστον». Μάλιστα οι συνάδελφοι της ΠΚΣ-Επιτροπή Αγώνα έφτασαν στο σημείο να καταγγέλλουν τις κινητοποιήσεις φοιτητικών συλλόγων και να κρατούν ίσες αποστάσεις από τους μπράβους, που κατά καιρούς πρυτάνεις και καθεστωτικές παρατάξεις έχουν καλέσει (βλέπε 2008 στο ΠΑΠΕΙ και στην Πολυτεχνική Κρήτης), όσο και από τους κινητοποιούμενους φοιτητές. Φέτος και ενώ στην Αθήνα οι δυνάμεις της ΚΝΕ έχουν βγάλει ανακοίνωση απέναντι στις πρυτανικές εκλογές που καλεί σε αποχή ακριβώς στη λογική της μη νομιμοποίησης αντιδραστικών διοικήσεων, στη Θεσσαλονίκη, στο ΑΠΘ, συμμετέχοντας τελικά στη διαδικασία νομιμοποίησε μια διαδικασία εκλογής με το νέο νόμο, αλλά και το πρυτανικό σχήμα που τελικά εξελέγη.

Οι πρυτανικές εκλογές στο ΕΚΠΑ...
Δευτέρα 7, και Τρίτη 8 Ιουνίου έχουν οριστεί οι πρυτανικές εκλογές στη σχολή μας. Εμείς ως Ραπαν Σαφν δεν μπορεί παρά να έχουμε μια στάση εναντίωσης στις εκλογές με το νέο νομο, που νομιμοποιούν διοικήσεις με υπερεξουσίες, παρακάμπτωντας τους φοιτητικούς συλλόγους, μια στάση που να στέλνει μυνήματα στο υπουργείο και όσους αναλαμβάνουν εργολαβικά εντός και εκτός σχολών την υποβάθμιση του μέλλοντός μας।

-ΟΧΙ ΣΤΗ ΔΙΕΞΑΓΩΓΗ ΠΡΥΤΑΝΙΚΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΟΝ ΝΕΟ ΝΟΜΟ.
-ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΣΤΙΓΜΗ ΚΑΙ ΑΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΘΕΙ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΠΡΟΕΔΡΙΚΕΣ Ή ΠΡΥΤΑΝΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΙΣ ΑΠΟΝΟΜΙΜΟΠΟΙΟΥΜΕ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΗ ΦΟΙΤΗΤΙΚΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΜΕ ΑΠΟΧΗ.
-ΠΕΡΙΦΡΟΥΡΟΥΜΕ ΤΙΣ ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΤΙΘΕΣΗ ΣΤΟ ΝΕΟ ΝΟΜΟ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΛΑΒΕΙ Ο ΣΥΛΛΟΓΟΣ.
-ΔΕΝ ΔΙΝΟΥΜΕ ΚΑΜΙΑ ΛΕΥΚΗ ΕΠΙΤΑΓΗ ΣΕ ΥΠΕΡΠΡΥΤΑΝΕΙΣ- ΥΠΕΡΠΡΟΕΔΡΟΥΣ ΠΟΥ ΔΥΣΧΕΡΑΙΝΟΥΝ ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΚΑΙ ΥΠΟΘΗΚΕΥΟΥΝ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΜΑΣ!

Ρ.Α.Πα.Ν.-Σ.Α.Φ.Ν. (εαακ)