Μια ιστορική αναδρομή....

Μια ιστορική αναδρομή στο θεσμό της φοιτητικής συνδιοίκησης και συνδιαχείρισης στο ελληνικό πανεπιστήμιο:

Οι δυναμικές κινητοποιήσεις του φοιτητικού κινήματος του 1979 απέναντι στο νόμο πλαίσιο 815 οδήγησαν στη μη εφαρμογή του στο εσωτερικό των πανεπιστημίων και τελικά στην κατάργησή του. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με την ανοχή-στήριξη εντός του φοιτητικού κινήματος των ΠΑΣΠ- Πανσπουδαστικής, ψή-φισε έναν νέο νόμο που προέβλεπε για πρώτη φορά τη συμμετοχή των φοιτητών μέσα από τις παρατάξεις στα όργανα διοίκησης του πανεπιστημίου και στην εκλογή προέδρων πρυτάνεων. Αυτή η κίνηση αν και νομιμοποίησε θεσμικά την παρέμβαση των φοιτ. Συλλόγων στα όργανα του πανεπιστημίου, απόσκοπούσε κυρίαρχα στην ενσωμάτωση των φοιτητικών κινητοποιήσεων και στο χτύπημα του ριζοσπαστικού συνδικαλισμού. Αφού με το να βάζει τις παρατάξεις συμμέτοχες στις αποφάσεις των ιδρυμάτων έδωσε την ευκαιρία στις καθεστωτικές δυνάμεις ΔΑΠ-ΠΑΣΠ να εντείνουν τη διαπλοκή και τη συναλλαγή τους με καθηγητές και γραμματεία.Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι μετά την εφαρμογή του νόμου αυτού και σε συνδυασμό με άλλους παράγοντες αυξήθηκε προοδευτικά η επιρροή των ΔΑΠ-ΠΑΣΠ , όπως αυτή εκφράζεται στα αποτελέσματα των φοιτητικών εκλογών. Ο νέος νόμος πλαίσιο μετεξελίσει τη συνδιοίκηση εγκαλώντας ατομικά τον κάθε φοιτητή καθιερώνοντας καθολική ψηφοφορία και ενδυναμώνει τις εξουσίες του εκάστοτε πρύτανη.